تصاوير و باينري هاي داراي CPU فشرده ، فرايندي بسيار كند و زمان بري است كه مي تواند در بعضي مواقع لپ تاپ شما را به بخاري تبديل كند. وارد كردن تصاوير Docker با اتصال آهسته ، مدت زمان زيادي طول مي كشد. خوشبختانه ، رفع اين مشكلات آسان است. Docker به شما امكان مي دهد تمام كارها را به يك سرور مجازي از راه دور بسپاريد تا دستگاه محلي شما مجبور به انجام آن كار سخت نباشد.
اين ويژگي در Docker 18.09 معرفي شده است. اين نسخه پشتيباني اتصال به يك ميزبان Docker از راه دور از طريق SSH را به همراه دارد. به تنظيمات بسيار كمي در كلاينت احتياج دارد و فقط به يك سرور مجازي Docker معمولي و بدون هيچگونه تنظيم خاص در حال اجرا بر روي يك دستگاه از راه دور نياز خواهد داشت. قبل از Docker 18.09 ، بايد از دستگاه Docker براي ايجاد يك سرور مجازي Docker از راه دور استفاده كرده و سپس محيط محلي Docker را پيكربندي كنيد تا از آن استفاده كنيد. اين روش جديد آن پيچيدگي اضافي را از بين مي برد.
در اين آموزش ، شما يك Droplet ايجاد مي كنيد تا ميزبان سرور مجازي Docker از راه دور باشيد و دستور docker را روي دستگاه محلي خود پيكربندي كنيد تا از آن استفاده نماييد.
پيش نيازها
براي دنبال كردن اين آموزش ، به موارد زير نياز داريد:
يك حساب DigitalOcean. اگر قبلاً حساب كاربري نداريد مي توانيد يك حساب كاربري ايجاد كنيد.
Docker كه روي دستگاه محلي يا سرور مجازي توسعه شما نصب شده باشد. اگر با Ubuntu 18.04 كار مي كنيد ، مراحل 1 و 2 نحوه نصب و استفاده از Docker را در اوبونتو 18.04 دنبال كنيد. در غير اين صورت ، براي كسب اطلاعات در مورد نصب در سيستم عامل هاي ديگر ، مطالب رسمي را دنبال كنيد. حتماً كاربر غير ريشه خود را به گروه docker اضافه كنيد ، همانطور كه در مرحله 2 از آموزش مربوطه توضيح داده شده است.
مرحله 1 – ايجاد هاست Docker
براي شروع كار ، Droplet را با مقدار مناسب قدرت پردازش راه اندازي كنيد. برنامه هاي بهينه سازي CPU براي اين منظور ايده آل هستند ، اما برنامه هاي استاندارد ديگر نيز به خوبي كار مي كنند. اگر برنامه هايي با منابع فشرده را كامپايل مي كنيد ، برنامه هاي بهينه سازي CPU هسته هاي CPU اختصاصي را ارائه مي دهند كه امكان ساخت سريع تر را فراهم مي كنند. در غير اين صورت ، برنامه هاي استاندارد نسبت CPU به RAM متعادل تري را ارائه مي دهند.
Docker One-click image از همه تنظيمات مربوطه براي ما مراقبت مي كند. اين لينك را دنبال كنيد تا يك دراپلت بهينه سازي شده با CPU 16 GB / 8vCPU با Docker از كنترل پنل ايجاد كنيد.
از طرف ديگر ، مي توانيد براي ايجاد Droplet از خط فرمان محلي خود ، از doctl استفاده كنيد. براي نصب آن ، دستورالعمل موجود در فايل README doctl را در GitHub دنبال كنيد.
دستور زير يك دراپلت جديد بهينه شده با CPU 16GB/8vCPU در ناحيه FRA1 را بر اساس تصوير تك كليك Docker ايجاد مي كند:
$ doctl compute droplet create docker-host

$ –image docker-18-04

$ –region fra1

$ –size c-8

$ –wait

$ –ssh-keys $(doctl compute ssh-key list –format ID –no-header | sed ‘s/$/,/’ | tr -d ‘n’ | sed ‘s/,$//’)

دستور doctl از مقدار ssh-keys استفاده مي كند تا مشخص كند كدام كليد SSH را بايد براي Droplet جديد خود اعمال كند. براي بازيابي كليدهاي SSH مرتبط با حساب DigitalOcean از يك زيرپوسته استفاده مي كنيم تا doctl compute ssh-key-list را فراخواني كنيم و سپس نتايج را با استفاده از دستور sed و tr تجزيه و تحليل مي كنيم تا داده ها را در قالب صحيح قالب بندي كنيم. اين دستور شامل كليه كليدهاي SSH حساب شما مي باشد ، اما مي توانيد دستور فرعي هايلايت شده را با اثرانگشت هر كليد موجود در حساب خود جايگزين كنيد.
پس از ايجاد دراپلت ، آدرس IP آن را در بين ساير جزئيات مشاهده خواهيد كرد:
Output
ID Name Public IPv4 Private IPv4 Public IPv6 Memory VCPUs Disk Region Image Status Tags Features Volumes
148681562 docker-host your_server_ip 16384 8 100 fra1 Ubuntu Docker 5:18.09.6~3 on 18.04 active

مي توانيد اطلاعات بيشتري در مورد استفاده از دستور doctl در آموزش نحوه استفاده از doctl ، كلاينت خط فرمان رسمي DigitalOcean دريافت كنيد.
وقتي دراپلت ايجاد شد ، آماده استفاده از سرور مجازي Docker خواهيد بود. براي اهداف امنيتي ، يك كاربر لينوكس ايجاد كنيد تا به جاي root استفاده شود.
ابتدا با SSH به عنوان كاربر اصلي به دراپلت وصل شويد:
$ ssh root@your_server_ip
پس از اتصال ، يك كاربر جديد اضافه كنيد. اين دستور شخصي را به نام SAMMY اضافه مي كند:
# adduser sammy

سپس كاربر را به گروه docker اضافه كنيد تا به وي اجازه اجراي دستورات روي هاست Docker را بدهد.
# sudo usermod -aG docker sammy

در آخر با تايپ كردن exit از سرور مجازي راه دور خارج شويد.
اكنون كه سرور مجازي آماده است ، اجازه دهيد دستور docker محلي را براي استفاده از آن پيكربندي كنيم.
مرحله 2 – پيكربندي Docker براي استفاده از ميزبان از راه دور
براي استفاده از ميزبان از راه دور به عنوان ميزبان Docker خود به جاي دستگاه محلي ، متغير محيط DOCKER_HOST را تنظيم كنيد تا به ميزبان از راه دور اشاره كند. اين متغير به كلاينت Docker CLI دستور مي دهد تا به سرور مجازي از راه دور متصل شود.
$ export DOCKER_HOST=ssh://sammy@your_server_ip

اكنون هر دستور Docker كه اجرا مي كنيد ، روي Droplet اجرا مي شود. به عنوان مثال ، اگر يك كانتينر وب سرور مجازي راه اندازي كنيد و يك پورت را در معرض ديد قرار دهيد ، روي Droplet اجرا خواهد شد و از طريق درگاهي كه در آدرس IP Droplet به نمايش گذاشته ايد ، قابل دسترسي خواهد بود.
براي تأييد اينكه به Droplet به عنوان ميزبان Docker دسترسي داريد ، docker info را اجرا كنيد.
$ docker info

نام ميزبان Droplet خود را كه در قسمت Name ذكر شده است ، مشاهده خواهيد كرد:
Output
…
Name: docker-host
…

نكته اي كه بايد در نظر داشته باشيد اينست كه وقتي دستور docker build را اجرا مي كنيد ، محتواي ساخت (كليه فايل ها و پوشه هاي قابل دسترسي از Dockerfile) به هاست ارسال مي شود و سپس مراحل ساخت اجرا مي شود. بسته به اندازه محتواي ساخت و ميزان فايل ها ، ممكن است در مقايسه با ساخت تصوير روي يك دستگاه محلي زمان بيشتري طول بكشد. يكي از راه حل ها اين است كه يك دايركتوري جديد اختصاص داده شده به تصوير Docker ايجاد كنيد و فقط فايل هايي را كه در تصوير استفاده خواهد شد كپي كنيد يا پيوند دهيد تا هيچ فايلغير ضروري به صورت سهوي آپلود نشود.
هنگامي كه متغير DOCKER_HOST را با استفاده از export تنظيم كرديد ، مقدار آن براي مدت زمان بخش پوسته دوام خواهد داشت. در صورت نياز به استفاده مجدد از سرور مجازي محلي Docker ، مي توانيد متغير را با دستور زير پاك كنيد:
unset DOCKER_HOST
نتيجه
شما يك ميزبان Docker از راه دور ايجاد كرده ايد و به صورت محلي به آن متصل هستيد. دفعه بعد كه باتري لپ تاپ شما رو به كاهش بود يا مجبور بوديد يك تصوير سنگين Docker بسازيد ، به جاي دستگاه محلي خود از سرور مجازي از راه دور Docker خود استفاده كنيد.
همچنين ممكن است علاقه مند به يادگيري در مورد چگونگي بهينه سازي تصاوير Docker براي توليد يا چگونگي بهينه سازي آنها به طور خاص براي Kubernetesباشيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجازي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:CPU, Docker, Docker CLI,

كنترل نسخه بخشي ضروري از توسعه نرم افزاري مدرن هستند. نسخه سازي به شما امكان مي دهد تا نرم افزار خود را در سطح منبع نگه داريد. مي توانيد تغييرات را رديابي كنيد ، به مراحل قبلي برگرديد و شاخه بدهيد تا نسخه هاي متفاوتي از فايل ها و فهرست ها ايجاد كنيد.
يكي از محبوب ترين سيستم هاي كنترل نسخه در حال حاضر موجود Git است. بسياري از فايل هاي پروژه ها در يك مخزن Git نگهداري مي شوند و سايت هايي مانند GitHub ، GitLab و Bitbucket به تسهيل اشتراك و همكاري پروژه توسعه نرم افزار كمك مي كنند.
در اين راهنما نحوه نصب و پيكربندي Git روي سرور مجازي CentOS 8 را بررسي خواهيم كرد. نحوه نصب نرم افزار را به دو روش مختلف پوشش خواهيم داد: از طريق مدير بسته داخلي و از طريق منبع. هر يك از اين رويكردها بسته به نيازهاي خاص شما مزاياي خاص خود را دارد.
پيش نيازها
شما به يك سرور مجازي CentOS 8 با يك حساب كاربري فوق كاربري غير ريشه نياز خواهيد داشت.
براي انجام اين كار، مي توانيد راهنماي تنظيم اوليه سرور مجازي براي CentOS 8 را دنبال كنيد.
با راه اندازي سرور مجازي و كاربر ، آماده شروع كار هستيد.
نصب Git با بسته هاي پيش فرض
اولين گزينه ما براي نصب Git از طريق بسته هاي پيش فرض CentOS است.
اين گزينه براي كساني كه مي خواهند به سرعت با Git پيش بروند، يا كساني كه نسخه پايدار و پر كاربرد را ترجيح مي دهند ، يا كساني كه به دنبال جديدترين گزينه هاي موجود نيستند، بهترين انتخاب است. اگر به دنبال جديدترين نسخه منتشر شده هستيد ، بايد به سراغ بخش نصب آن از منبع برويد.
ما از ابزار مديريت منبع باز DNF استفاده مي كنيم ، كه مخفف Dandified YUM نسخه نسل بعدي Yellowdog Updater ، اصلاح شده است (يعني yum) . DNF مدير بسته اي است كه هم اكنون مدير بسته پيش فرض سيستم هاي لينوكس مبتني بر Red Hat مانند CentOS ميباشد. به شما امكان مي دهد بسته هاي نرم افزاري را بر روي سرور مجازي خود نصب ، به روز و حذف كنيد.
ابتدا ، از ابزارهاي مديريت بسته مناسب براي به روزرساني فهرست بسته محلي خود استفاده كنيد.

$ sudo dnf update -y

پرچم -y براي هشدار به سيستم است مبني بر اينكه ما آگاهيم كه در حال ايجاد تغيير هستيم و از اعلان تأييد توسط ترمينال جلوگيري شود.
با تكميل به روزرساني ، مي توانيد Git را نصب كنيد:
$ sudo dnf install git -y

با اجراي دستور زير مي توانيد تاييد كنيد كه Git را به درستي نصب كرده ايد:
$ git –version

Output
git version 2.18.2

با نصب موفقيت آميز Git ، اكنون مي توانيد براي تكميل تنظيم خود به بخش Setting Up Git برويد.
نصب Git از Source
يك روش انعطاف پذيرتر براي نصب Git ، كامپايل نرم افزار از منبع است. اين كار زمان بيشتري طول مي كشد و از طريق مدير بسته شما نگه داري نمي شود ، اما به شما امكان مي دهد آخرين نسخه را دانلود كنيد و در صورت تمايل به شخصي سازي ، كنترل برخي گزينه ها را در اختيار شما قرار مي دهد.
قبل از شروع ، بايد نرم افزاري را نصب كنيد كه Git به آن بستگي دارد. اين همه ي چيزي است كه در مخازن پيش فرض موجود است ، بنابراين مي توانيم فهرست بسته محلي خود را بروزرساني كنيم و سپس بسته ها را نصب كنيم.
$ sudo dnf update -y

$ sudo dnf install gettext-devel openssl-devel perl-CPAN perl-devel zlib-devel gcc autoconf -y

بعد از اينكه متعلقات لازم را نصب كرديد ، يك ديركتوري موقت ايجاد كنيد و به داخل آن برويد. اينجاست كه تاربال Git خود را دانلود خواهيم كرد.
$ mkdir tmp

$ cd /tmp

از وب سايت پروژه Git ، مي توانيم به ليست تاربل توزيع Red Hat لينوكس موجود در https://mirrors.edge.kernel.org/pub/software/scm/git/ برويم و نسخه مورد نظر خود را دانلود كنيم. در زمان نوشتن اين مقاله ، جديدترين نسخه 2.26.0 است ، بنابراين ما آن را براي اهداف نمايشي دانلود خواهيم كرد. ما از curl استفاده مي كنيم و فايلي را كه دانلود مي كنيم به git.tar.gz. ميفرستيم:

$ curl -o git.tar.gz https://mirrors.edge.kernel.org/pub/software/scm/git/git-2.26.0.tar.gz

فايل تاربال فشرده را باز كنيد:

$ tar -zxf git.tar.gz
سپس، وارد ديركتوري جديد Git شويد:

$ cd git-*

اكنون مي توانيد بسته را ايجاد كرده و با تايپ اين دو دستور آن را نصب كنيد:
$ make prefix=/usr/local all

$ sudo make prefix=/usr/local install

پس از تكميل اين كار ، مي توانيد با بررسي نسخه مطمئن باشيد كه نصب شما موفقيت آميز بوده است.
$ git –version

Output
git version 2.26.0
با نصب موفقيت آميز Git ، اكنون مي توانيد ستاپ خود را تكميل كنيد.

راه اندازي Git
اكنون كه Git را نصب كرده ايد ، بايد آن را پيكربندي كنيد تا پيام هاي commit توليد شده حاوي اطلاعات صحيح شما باشند.
اين كار را مي توان با استفاده از دستور git config انجام داد. به طور خاص ، بايد نام و آدرس ايميل خود را ارائه كنيم زيرا Git اين اطلاعات را در هر كاري كه انجام مي دهيم تعبيه مي كند. مي توانيم پيش برويم و با تايپ كردن اين دستور اين اطلاعات را اضافه كنيم:
$ git config –global user.name “Your Name”

$ git config –global user.email “youremail@domain.com”

مي توانيم تمام موارد پيكربندي تنظيم شده را با تايپ دستور زير نمايش دهيم:
$ git config –list

Output
user.name=Your Name
user.email=youremail@domain.com
…

اطلاعاتي كه وارد مي كنيد در فايل پيكربندي Git شما ذخيره مي شود ، كه مي توانيد به صورت اختياري و دستي با يك ويرايشگر متن مانند اين ويرايش كنيد:
$ vi ~/.gitconfig

~/.gitconfig contents
[user]
name = Your Name
email = youremail@domain.com

سپس براي خروج از ويرايشگر متن ESC را فشار دهيد.
گزينه هاي بسيار ديگري وجود دارد كه مي توانيد تنظيم كنيد ، اما اين دو مورد ضروري هستند. اگر اين مرحله را رد كنيد ، احتمالاً هنگام ورود به Git هشدارهايي مشاهده خواهيد كرد. اين باعث مي شود كار بيشتري براي شما ايجاد شود زيرا مجبور خواهيد بود كارهايي را كه انجام داده ايد با اطلاعات اصلاح شده عوض كنيد.
نتيجه
اكنون بايد Git را نصب كرده و آماده استفاده در سيستم خود باشيد.
براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد نحوه استفاده از Git ، اين مقاله ها و مجموعه ها را بررسي كنيد:
• نحوه استفاده كارآمد از Git
• نحوه استفاده از انشعابات Git
• مقدمه اي بر منبع آزاد

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجاز

كنترل نسخه بخشي ضروري از توسعه نرم افزاري مدرن هستند. نسخه سازي به شما امكان مي دهد تا نرم افزار خود را در سطح منبع نگه داريد. مي توانيد تغييرات را رديابي كنيد ، به مراحل قبلي برگرديد و شاخه بدهيد تا نسخه هاي متفاوتي از فايل ها و فهرست ها ايجاد كنيد.
يكي از محبوب ترين سيستم هاي كنترل نسخه در حال حاضر موجود Git است. بسياري از فايل هاي پروژه ها در يك مخزن Git نگهداري مي شوند و سايت هايي مانند GitHub ، GitLab و Bitbucket به تسهيل اشتراك و همكاري پروژه توسعه نرم افزار كمك مي كنند.
در اين راهنما نحوه نصب و پيكربندي Git روي سرور مجازي CentOS 8 را بررسي خواهيم كرد. نحوه نصب نرم افزار را به دو روش مختلف پوشش خواهيم داد: از طريق مدير بسته داخلي و از طريق منبع. هر يك از اين رويكردها بسته به نيازهاي خاص شما مزاياي خاص خود را دارد.
پيش نيازها
شما به يك سرور مجازي CentOS 8 با يك حساب كاربري فوق كاربري غير ريشه نياز خواهيد داشت.
براي انجام اين كار، مي توانيد راهنماي تنظيم اوليه سرور مجازي براي CentOS 8 را دنبال كنيد.
با راه اندازي سرور مجازي و كاربر ، آماده شروع كار هستيد.
نصب Git با بسته هاي پيش فرض
اولين گزينه ما براي نصب Git از طريق بسته هاي پيش فرض CentOS است.
اين گزينه براي كساني كه مي خواهند به سرعت با Git پيش بروند، يا كساني كه نسخه پايدار و پر كاربرد را ترجيح مي دهند ، يا كساني كه به دنبال جديدترين گزينه هاي موجود نيستند، بهترين انتخاب است. اگر به دنبال جديدترين نسخه منتشر شده هستيد ، بايد به سراغ بخش نصب آن از منبع برويد.
ما از ابزار مديريت منبع باز DNF استفاده مي كنيم ، كه مخفف Dandified YUM نسخه نسل بعدي Yellowdog Updater ، اصلاح شده است (يعني yum) . DNF مدير بسته اي است كه هم اكنون مدير بسته پيش فرض سيستم هاي لينوكس مبتني بر Red Hat مانند CentOS ميباشد. به شما امكان مي دهد بسته هاي نرم افزاري را بر روي سرور مجازي خود نصب ، به روز و حذف كنيد.
ابتدا ، از ابزارهاي مديريت بسته مناسب براي به روزرساني فهرست بسته محلي خود استفاده كنيد.

$ sudo dnf update -y

پرچم -y براي هشدار به سيستم است مبني بر اينكه ما آگاهيم كه در حال ايجاد تغيير هستيم و از اعلان تأييد توسط ترمينال جلوگيري شود.
با تكميل به روزرساني ، مي توانيد Git را نصب كنيد:
$ sudo dnf install git -y

با اجراي دستور زير مي توانيد تاييد كنيد كه Git را به درستي نصب كرده ايد:
$ git –version

Output
git version 2.18.2

با نصب موفقيت آميز Git ، اكنون مي توانيد براي تكميل تنظيم خود به بخش Setting Up Git برويد.
نصب Git از Source
يك روش انعطاف پذيرتر براي نصب Git ، كامپايل نرم افزار از منبع است. اين كار زمان بيشتري طول مي كشد و از طريق مدير بسته شما نگه داري نمي شود ، اما به شما امكان مي دهد آخرين نسخه را دانلود كنيد و در صورت تمايل به شخصي سازي ، كنترل برخي گزينه ها را در اختيار شما قرار مي دهد.
قبل از شروع ، بايد نرم افزاري را نصب كنيد كه Git به آن بستگي دارد. اين همه ي چيزي است كه در مخازن پيش فرض موجود است ، بنابراين مي توانيم فهرست بسته محلي خود را بروزرساني كنيم و سپس بسته ها را نصب كنيم.
$ sudo dnf update -y

$ sudo dnf install gettext-devel openssl-devel perl-CPAN perl-devel zlib-devel gcc autoconf -y

بعد از اينكه متعلقات لازم را نصب كرديد ، يك ديركتوري موقت ايجاد كنيد و به داخل آن برويد. اينجاست كه تاربال Git خود را دانلود خواهيم كرد.
$ mkdir tmp

$ cd /tmp

از وب سايت پروژه Git ، مي توانيم به ليست تاربل توزيع Red Hat لينوكس موجود در https://mirrors.edge.kernel.org/pub/software/scm/git/ برويم و نسخه مورد نظر خود را دانلود كنيم. در زمان نوشتن اين مقاله ، جديدترين نسخه 2.26.0 است ، بنابراين ما آن را براي اهداف نمايشي دانلود خواهيم كرد. ما از curl استفاده مي كنيم و فايلي را كه دانلود مي كنيم به git.tar.gz. ميفرستيم:

$ curl -o git.tar.gz https://mirrors.edge.kernel.org/pub/software/scm/git/git-2.26.0.tar.gz

فايل تاربال فشرده را باز كنيد:

$ tar -zxf git.tar.gz
سپس، وارد ديركتوري جديد Git شويد:

$ cd git-*

اكنون مي توانيد بسته را ايجاد كرده و با تايپ اين دو دستور آن را نصب كنيد:
$ make prefix=/usr/local all

$ sudo make prefix=/usr/local install

پس از تكميل اين كار ، مي توانيد با بررسي نسخه مطمئن باشيد كه نصب شما موفقيت آميز بوده است.
$ git –version

Output
git version 2.26.0
با نصب موفقيت آميز Git ، اكنون مي توانيد ستاپ خود را تكميل كنيد.

راه اندازي Git
اكنون كه Git را نصب كرده ايد ، بايد آن را پيكربندي كنيد تا پيام هاي commit توليد شده حاوي اطلاعات صحيح شما باشند.
اين كار را مي توان با استفاده از دستور git config انجام داد. به طور خاص ، بايد نام و آدرس ايميل خود را ارائه كنيم زيرا Git اين اطلاعات را در هر كاري كه انجام مي دهيم تعبيه مي كند. مي توانيم پيش برويم و با تايپ كردن اين دستور اين اطلاعات را اضافه كنيم:
$ git config –global user.name “Your Name”

$ git config –global user.email “youremail@domain.com”

مي توانيم تمام موارد پيكربندي تنظيم شده را با تايپ دستور زير نمايش دهيم:
$ git config –list

Output
user.name=Your Name
user.email=youremail@domain.com
…

اطلاعاتي كه وارد مي كنيد در فايل پيكربندي Git شما ذخيره مي شود ، كه مي توانيد به صورت اختياري و دستي با يك ويرايشگر متن مانند اين ويرايش كنيد:
$ vi ~/.gitconfig

~/.gitconfig contents
[user]
name = Your Name
email = youremail@domain.com

سپس براي خروج از ويرايشگر متن ESC را فشار دهيد.
گزينه هاي بسيار ديگري وجود دارد كه مي توانيد تنظيم كنيد ، اما اين دو مورد ضروري هستند. اگر اين مرحله را رد كنيد ، احتمالاً هنگام ورود به Git هشدارهايي مشاهده خواهيد كرد. اين باعث مي شود كار بيشتري براي شما ايجاد شود زيرا مجبور خواهيد بود كارهايي را كه انجام داده ايد با اطلاعات اصلاح شده عوض كنيد.
نتيجه
اكنون بايد Git را نصب كرده و آماده استفاده در سيستم خود باشيد.
براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد نحوه استفاده از Git ، اين مقاله ها و مجموعه ها را بررسي كنيد:
• نحوه استفاده كارآمد از Git
• نحوه استفاده از انشعابات Git
• مقدمه اي بر منبع آزاد

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجازي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:BitBucket, Dandified YUM,

ي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:BitBucket, Dandified YUM,

يك نرم افزار مانيتورينگ منبع باز براي شبكه ها و برنامه ها است. اين برنامه نظارت بر هزاران معيار (metricها) جمع آوري شده از سرور مجازي ها ، ماشين هاي مجازي ، دستگاه هاي شبكه و برنامه هاي وب را در زمان واقعي ارائه مي دهد. اين معيارها به شما كمك مي كند تا سلامت فعلي زيرساخت IT خود را تعيين كنيد و قبل از شكايت مشتريان مشكلات سخت افزار يا اجزاي نرم افزاري را تشخيص دهيد. اطلاعات مفيد در يك پايگاه داده ذخيره مي شود ، بنابراين مي توانيد داده ها را با گذشت زمان تجزيه و تحليل كرده و كيفيت خدمات ارائه شده را بهبود بخشيد ، يا براي ارتقاء برنامه هاي خود تصميم گيري كنيد.
Zabbix از گزينه هاي مختلفي براي جمع آوري معيارها استفاده مي كند ، از جمله آن مي توان به نظارت بدون عامل بر خدمات كاربر و معماري كلاينت-سرور مجازي اشاره كرد. براي جمع آوري متريك سرور مجازي ، از يك عامل كوچك در سرويس گيرنده تحت نظارت براي جمع آوري داده ها و ارسال آن به سرور مجازي Zabbix استفاده مي كند. Zabbix از ارتباط رمزگذاري شده بين سرور مجازي و كلاينت هاي متصل پشتيباني مي كند ، بنابراين هنگام گذر از شبكه هاي ناايمن ، از داده هاي شما محافظت مي شود.
سرور مجازي Zabbix داده هاي خود را در يك پايگاه داده رابطه اي ايجاد مي كند كه توسط MySQL ، PostgreSQL يا Oracle تهيه مي شود. همچنين مي توانيد داده هاي تاريخي را در پايگاه هاي داده nosql مانند Elasticsearch و TimescaleDB ذخيره كنيد. Zabbix يك رابط وب فراهم مي كند تا بتوانيد داده ها را مشاهده كرده و تنظيمات سيستم را پيكربندي كنيد.
در اين آموزش دو ماشين پيكربندي خواهيد كرد. يكي به عنوان سرور مجازي پيكربندي مي شود و ديگري به عنوان كلاينت كه بر آن نظارت مي كنيد. سرور مجازي از يك پايگاه داده MySQL براي ضبط داده هاي مانيتورينگ استفاده مي كند و از Apache براي سرويس رابط وب استفاده مي شود.
پيش نيازها
براي دنبال كردن اين آموزش ، به موارد زير نياز داريد:
• دو سرور مجازي CentOS 7 كه با طبق مقاله نحوه راه اندازي سرور مجازي اوليه با CentOS تنظيم شده باشد ، و شامل يك كاربر غير ريشه با امتيازات sudo و فايروال باشد. روي يك سرور مجازي ، Zabbix را نصب مي كنيد. اين آموزش به اين سرور مجازي، سرور مجازي Zabbix خواهد گفت. در واقع سرور مجازي دوم شما را كنترل مي كند. به اين سرور مجازي دوم سرور مجازي دوم CentOS گفته مي شود.
• سرور مجازي Zabbix به نصب Apache ، MySQL و PHP نياز دارد. نحوه نصب Linux ، Apache ، MySQL ، PHP (LAMP) را بر روي CentOS 7 دنبال كنيد تا اين موارد را روي سرور مجازي Zabbix پيكربندي كنيد.
توجه: CentOS به جاي MySQL از MariaDB استفاده مي كند ، اما در دنبال كردن اين آموزش مشكلي ايجاد نمي كند.

علاوه بر اين ، از آنجا كه شما از سرور مجازي Zabbix براي دسترسي به اطلاعات با ارزش در مورد زيرساخت هاي خود استفاده مي كنيد كه نمي خواهيد كاربران غيرمجاز به آنها دسترسي پيدا كنند ، مهم است كه با نصب گواهي TLS / SSL ، سرور مجازي خود را ايمن نگه داريد. اين كار اختياري است اما به شدت توصيه ميشود. براي به دست آوردن گواهينامه رايگان TLS / SSL مي توانيد راهنماي Let’s Encrypt on CentOS 7 را دنبال كنيد.
مرحله 1 – نصب سرور مجازي Zabbix
ابتدا بايد Zabbix را روي سرور مجازي ي كه MySQL ،Apache و PHP را نصب كرده ايد ، نصب كنيد. به عنوان كاربر غير ريشه خود به اين دستگاه وارد شويد:
⦁ $ ssh sammy@zabbix_server_ip_address
⦁

Zabbix به طور پيش فرض در مدير بسته موجود نيست ، بنابراين بسته بندي پيكربندي مخزن را با استفاده از مخزن رسمي Zabbix براي CentOS نصب كنيد. در اين آموزش از نسخه 4.2 Zabbix استفاده مي شود:
⦁ $ sudo rpm -Uvh https://repo.zabbix.com/zabbix/4.2/rhel/7/x86_64/zabbix-release-4.2-1.el7.noarch.rpm
⦁
خروجي زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
Retrieving https://repo.zabbix.com/zabbix/4.2/rhel/7/x86_64/zabbix-release-4.2-1.el7.noarch.rpm
warning: /var/tmp/rpm-tmp.WXsYNB: Header V4 RSA/SHA512 Signature, key ID a14fe591: NOKEY
Preparing… ################################# [100%]
Updating / installing…
1:zabbix-release-4.2-1.el7 ################################# [100%]

فعلا همه ورودي هاي مخازن فعال را از حافظه نهان پاك كنيد:
⦁ $ sudo yum clean all
⦁
سپس سرور مجازي Zabbix و Web Frontend را با پشتيباني پايگاه داده MySQL نصب كنيد:
⦁ $ sudo yum install zabbix-server-mysql zabbix-web-mysql
⦁

در طي مراحل نصب از شما در مورد وارد كردن يك كليد GPG سؤال مي شود. اين كليد صحت بسته اي را كه نصب مي كنيد تأييد مي كند. براي پايان دادن به نصب ، كليد GPG را با تايپ y و فشار دادن ENTER هنگام درخواست، بپذيريد.

همچنين ، عامل Zabbix را نصب كنيد ، كه به شما امكان مي دهد اطلاعات مربوط به وضعيت سرور مجازي Zabbix را جمع كنيد.
⦁ $ sudo yum install zabbix-agent

قبل از استفاده از Zabbix ، شما بايد يك بانك اطلاعاتي را تنظيم كنيد تا داده هايي را كه سرور مجازي Zabbix از عاملين آن جمع آوري خواهد كرد ، نگه داريد. مي توانيد اين كار را در مرحله بعدي انجام دهيد.
مرحله 2 – پيكربندي پايگاه داده MySQL براي Zabbix
بايد يك پايگاه داده MySQL جديد ايجاد كرده و آن را با برخي از اطلاعات اصلي پر كنيد تا براي Zabbix مناسب باشد. همچنين يك كاربر خاص براي اين بانك اطلاعات ايجاد خواهيد كرد تا Zabbix با حساب ريشه وارد MySQL نشود.
به عنوان كاربر ريشه با استفاده از رمز ريشه كه هنگام نصب سرور مجازي MySQL تنظيم كرده ايد به MySQL وارد شويد:
⦁ mariaDB [(none)]> mysql -uroot -p
⦁
پايگاه داده Zabbix را با پشتيباني كاراكتر UTF-8 ايجاد كنيد:
⦁ mariaDB [(none)]> create database zabbix character set utf8 collate utf8_bin;
⦁

سپس كاربري ايجاد كنيد كه سرور مجازي Zabbix از آن استفاده كند ، به آن دسترسي به پايگاه داده جديد را بدهيد و رمز عبور را براي كاربر تنظيم كنيد:
⦁ mariaDB [(none)]> grant all privileges on zabbix.* to zabbix@localhost identified by ‘your_zabbix_mysql_password’;
⦁
سپس اين مجوزهاي جديد را اعمال كنيد:
⦁ mariaDB [(none)]> flush privileges;
⦁

اين امر از كاربر و بانك اطلاعاتي مراقبت ميكند. از كنسول پايگاه داده خارج شويد:
⦁ mariaDB [(none)]> quit;
⦁
در مرحله بعد ، طرح و داده هاي اوليه را وارد كنيد. نصب Zabbix فايلي را در اختيارتان قرار مي دهد.
براي تنظيم شماتيك و وارد كردن داده ها به پايگاه داده zabbix ، دستور زير را اجرا كنيد. ازzcat  استفاده كنيد چرا كه اطلاعات موجود در فايل ، فشرده است.
⦁ $ zcat /usr/share/doc/zabbix-server-mysql*/create.sql.gz | mysql -uzabbix -p zabbix
⦁

رمزعبور را براي كاربر zabbix MySQL كه هنگام درخواست از شما پيكربندي كرديد وارد نماييد.
در صورت موفقيت، اين فرمان خطايي به همراه نخواهد داشت. اگر خطاي ERROR 1045 (28000): Access denied for user zabbix@’localhost’ (using password: YES) را مشاهده كرديد ، مطمئن شويد كه از رمز عبور براي كاربر zabbix استفاده كرده ايد و نه كاربر root.
به منظور استفاده سرور مجازي Zabbix از اين پايگاه داده ، بايد گذرواژه پايگاه داده را در فايل پيكربندي سرور مجازي Zabbix تنظيم كنيد. فايل پيكربندي را در ويرايشگر متن مورد نظر خود باز كنيد. اين آموزش از vi استفاده مي كند:
⦁ $ sudo vi /etc/zabbix/zabbix_server.conf
⦁

توجه: براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد ويرايشگر متن vi و vim جانشين آن ، از نصب و استفاده از ويرايشگر متن Vim در آموزش Cloud Server استفاده كنيد.
به دنبال قسمت زير در فايل باشيد:
/etc/zabbix/zabbix_server.conf
…
### Option: DBPassword
# Database password. Ignored for SQLite.
# Comment this line if no password is used.
#
# Mandatory: no
# Default:
# DBPassword=
…

اين نظرات در فايل نحوه اتصال به پايگاه داده را توضيح مي دهkد. شما بايد مقدار DBPassword را در فايل براي كاربر پايگاه داده خود تنظيم كنيد . با وارد كردن دكمه i حالت insert را وارد كرده ،DBPassword = را حذف كنيد و و رمز خود را براي پيكربندي بانك اطلاعات اضافه كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_server.conf
…
# Mandatory: no
# Default
DBPassword=your_zabbix_mysql_password
…

پس از اتمام ، ESC را فشار دهيد تا حالت درج باقي بماند ، سپس: wq و ENTER براي ذخيره و خروج از فايل تايپ كنيد.
اين امر از پيكربندي سرور مجازي Zabbix محافظت ميكند. در مرحله بعد ، براي كاركرد صحيح رابط وب Zabbix اصلاحاتي را در تنظيمات PHP ايجاد خواهيد كرد.
مرحله 3 – پيكربنديPHP براي Zabbix
رابط وب Zabbix به زبان PHP نوشته شده است و به برخي تنظيمات ويژه سرور مجازي PHP احتياج دارد. مراحل نصب Zabbix يك فايل پيكربندي Apache ايجاد كرد كه شامل اين تنظيمات است. شما بايد تغيير كوچكي در اين فايل ايجاد كنيد ، بنابراين آن را با دستور زير باز كنيد:
⦁ $ sudo vi /etc/httpd/conf.d/zabbix.conf
⦁
اين فايل شامل تنظيمات PHP است كه شرايط لازم براي رابط وب Zabbix را برآورده مي كند. با اين حال ، تنظيم منطقه زماني به طور پيش فرض حذف مي شود. براي اينكه مطمئن شويد Zabbix از زمان صحيح استفاده مي كند ، بايد منطقه زماني مناسب را تنظيم كنيد.
/etc/httpd/conf.d/zabbix.conf
…

php_value max_execution_time 300
php_value memory_limit 128M
php_value post_max_size 16M
php_value upload_max_filesize 2M
php_value max_input_time 300
php_value max_input_vars 10000
php_value always_populate_raw_post_data -1
# php_value date.timezone Europe/Riga

خط منطقه زماني كه در بلوك كد قبلي هايلايت شده است را باطل كنيد و آن را به منطقه زماني خود تغيير دهيد. مي توانيد از اين ليست از مناطق زماني پشتيباني شده استفاده كنيد تا يك ليست مناسب براي شما پيدا شود. سپس فايل را ذخيره كنيد و ببنديد.
اكنون Apache را مجدداً راه اندازي كنيد تا اين تنظيمات جديد اعمال شود:
⦁ $ sudo systemctl restart httpd
⦁
توجه: اگر SELinux در حالت اجباري در حال اجرا است ، بايد با استفاده از دستور sudo setenforce 0 آن را در حالت مجاز قرار دهيد تا به عامل Zabbix اجازه دهيد به طور آزادانه عمل كند. مي توانيد از اين آموزش براي اطلاعات بيشتر درباره مكانيسم كنترل امنيت Security Enhanced Linux استفاده كنيد.

اكنون مي توانيد سرور مجازي و عامل Zabbix را راه اندازي كنيد:
⦁ $ sudo systemctl start zabbix-server
⦁
⦁ $ sudo systemctl start zabbix-agent
سپس بررسي كنيد كه آيا سرور مجازي Zabbix به درستي كار مي كند:
⦁ $ sudo systemctl status zabbix-server
⦁
وضعيت زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
● zabbix-server.service – Zabbix Server
Loaded: loaded (/usr/lib/systemd/system/zabbix-server.service; disabled; vendor preset: disabled)
Active: active (running) since Fri 2019-05-03 05:57:29 UTC; 2s ago
Process: 4461 ExecStart=/usr/sbin/zabbix_server -c $CONFFILE (code=exited, status=0/SUCCESS)
…

در آخر ، سرور مجازي و نماينده را فعال كنيد تا در زمان بوت شروع شوند:
⦁ $ sudo systemctl enable zabbix-server
⦁
⦁ 4 sudo systemctl enable zabbix-agent

اين سرور مجازي تنظيم شده و به بانك اطلاعاتي وصل ميباشد. سپس ، ظاهر وب را تنظيم كنيد.
توجه: همانطور كه در بخش Preferences ذكر شد ، توصيه مي شود SSL / TLS را روي سرور مجازي خود فعال كنيد. براي بدست آوردن يك گواهينامه SSL رايگان براي Apache در CentOS 7مي توانيد اين آموزش را دنبال كنيد. پس از اخذ گواهينامه هاي SSL / TLS ، مي توانيد دوباره برگشته و اين آموزش را تكميل كنيد.

مرحله 4 – پيكربندي تنظيمات رابط وب Zabbix
رابط وب به شما امكان مي دهد گزارش ها را مشاهده كنيد و ميزبان هايي را كه مي خواهيد نظارت كنيد اضافه نماييد ، اما قبل از استفاده از آن نياز به تنظيمات اوليه دارد. مرورگر خود را راه اندازي كنيد و به آدرس http: // zabbix_server_name / zabbix / برويد. در صفحه اول يك پيام خوش آمديد مشاهده خواهيد كرد. براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
در صفحه بعدي ، جدول را مشاهده خواهيد كرد كه ليست تمامي پيش نيازهاي اجراي Zabbix را نشان مي دهد.

همه مقادير موجود در اين جدول بايد ok باشد ، بنابراين تأييد كنيد كه هستند. حتماً تا پايين صفحه رفته و همه پيش نيازها را نگاه كنيد. هنگامي كه تأييد كرديد كه همه چيز آماده است ، براي ادامه روي next step كليك كنيد.
صفحه بعدي اطلاعات اتصال داده را مي پرسد.

به سرور مجازي Zabbix در مورد بانك اطلاعاتي خود آگاهي داديد ، اما رابط وب Zabbix براي مديريت هاست و خواندن داده نيز به دسترسي به بانك اطلاعاتي احتياج دارد. بنابراين اعتبارات MySQL را كه در مرحله 2 پيكربندي كرده ايد وارد كنيد و براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
در صفحه بعدي مي توانيد گزينه ها را در مقادير پيش فرض آنها قرار دهيد.

name اختياري است. در صورت داشتن چندين سرور مجازي نظارت ، از آن در رابط وب استفاده مي شود. براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
صفحه بعدي خلاصه پيش از نصب را نشان مي دهد تا بتوانيد تأييد كنيد كه همه چيز صحيح است.

بر روي next step كليك كنيد تا به صفحه نهايي برويد.
ستاپ رابط وب اكنون تكميل شده است. اين فرآيند فايل پيكربندي /etc/zabbix/web/zabbix.conf.php را ايجاد مي كند كه مي توانيد در آينده از آنها نسخه پشتيبان تهيه كنيد و استفاده كنيد. براي رفتن به صفحه ورود ، روي Finish كليك كنيد. كاربر پيش فرض Admin و پسورد zabbix است.
قبل از ورود به سيستم ، عامل Zabbix را در دومين سرور مجازي CentOS خود تنظيم كنيد.
مرحله 5 – نصب و پيكربندي عامل Zabbix
حال بايد نرم افزار عامل را تنظيم كنيد كه داده هاي مانيتورينگ را به سرور مجازي Zabbix ارسال مي كند.
وارد سرور مجازي CentOS دوم شويد:
⦁ $ ssh sammy@second_centos_server_ip_address
⦁
سپس ، دقيقاً مانند سرور مجازي Zabbix ، دستور زير را براي نصب بسته تنظيمات مخزن اجرا كنيد:
⦁ $ sudo rpm -Uvh https://repo.zabbix.com/zabbix/4.2/rhel/7/x86_64/zabbix-release-4.2-1.el7.noarch.rpm
⦁
بعد ، حافظه yum را پاك كنيد:
⦁ $ sudo yum clean all
سپس عامل Zabbix را نصب كنيد:
⦁ $ sudo yum install zabbix-agent
⦁
در طي مراحل نصب در مورد وارد كردن يك كليد GPG از شما سؤال مي شود. آن را تأييد كنيد تا نصب كامل شود.
در حالي كه Zabbix از رمزگذاري مبتني بر گواهي پشتيباني مي كند ، تنظيم مجوز قانوني فراتر از محدوده اين آموزش است. در عوض ، در اين آموزش از كليدهاي از پيش اشتراكي (PSK) براي برقراري ارتباط بين سرور مجازي و عامل استفاده خواهيد كرد.
ابتدا يك PSK ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo sh -c “openssl rand -hex 32 > /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk”
⦁
كليد را نشان دهيد تا بتوانيد آن را در جايي كپي كنيد. براي پيكربندي هاست به آن احتياج خواهيد داشت.
⦁ $ cat /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk

كليد چيزي شبيه به اين خواهد بود:
Output
a4374c8c3b55de472225dbf96aa7cd3ce6a34abc95d0eb2a601d954ee0cd4410

اكنون تنظيمات عامل Zabbix را ويرايش كنيد تا اتصال ايمن آن به سرور مجازي Zabbix تنظيم شود. فايل پيكربندي عامل را در ويرايشگر متن خود باز كنيد:
⦁ $ sudo vi /etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
⦁
هر تنظيماتي درون اين فايل از طريق كامنت هاي آگاهي دهنده در سراسر فايل مستند ميشود ، اما نياز به ويرايش برخي از آنها داريد.
ابتدا بايد آدرس IP سرور مجازي Zabbix را ويرايش كنيد. بخش زير را پيدا كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: Server
# List of comma delimited IP addresses (or hostnames) of Zabbix servers.
# Incoming connections will be accepted only from the hosts listed here.
# If IPv6 support is enabled then ‘127.0.0.1’, ‘::127.0.0.1’, ‘::ffff:127.0.0.1’ are treated equally.
#
# Mandatory: no
# Default:
# Server=

Server=127.0.0.1
…
مقدار پيش فرض را به IP سرور مجازي Zabbix تغيير دهيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
# Mandatory: no
# Default:
# Server=

Server=zabbix_server_ip_address
…

در مرحله بعد ، بخشي را پيدا كنيد كه اتصال ايمن به سرور مجازي Zabbix را پيكربندي كرده و پشتيباني از كليد پيش اشتراك گذاري شده را فعال كنيد. بخش TLSConnect را پيدا كنيد ، كه اينگونه به نظر مي رسد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSConnect
# How the agent should connect to server or غير مجاز مي باشد. Used for active checks.
# Only one value can be specified:
# unencrypted – connect without encryption
# psk – connect using TLS and a pre-shared key
# cert – connect using TLS and a certificate
#
# Mandatory: yes, if TLS certificate or PSK parameters are defined (even for ‘unencrypted’ connection)
# Default:
# TLSConnect=unencrypted
…

سپس TLSConnect = را باطل كنيد و unencrypted را با psk جايگزين كنيد تا پشتيباني از كليد پيش اشتراكي را پيكربندي كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSConnect=psk
…

سپس ، بخش TLSAccept را پيدا كنيد ، كه اينگونه به نظر مي رسد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSAccept
# What incoming connections to accept.
# Multiple values can be specified, separated by comma:
# unencrypted – accept connections without encryption
# psk – accept connections secured with TLS and a pre-shared key
# cert – accept connections secured with TLS and a certificate
#
# Mandatory: yes, if TLS certificate or PSK parameters are defined (even for ‘unencrypted’ connection)
# Default:
# TLSAccept=unencrypted
…

پيوندهاي ورودي را براي پشتيباني از كليدهاي از پيش اشتراكي با استفاده از TLSAccept = و اضافه كردن psk پيكربندي كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSAccept=psk
…

سپس ، بخش TLSPSKIdentity را پيدا كنيد ، كه اينگونه به نظر مي رسد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSPSKIdentity
# Unique, case sensitive string used to identify the pre-shared key.
#
# Mandatory: no
# Default:
# TLSPSKIdentity=
…

با باطل كردن TLSPSKIdentity = و اضافه كردن كد هايلايت شده ، يك نام منحصر به فرد براي شناسايي كليد از پيش اشتراك گذاري خود انتخاب كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSPSKIdentity=PSK 001
…

هنگامي كه ميزبان خود را از طريق رابط وب Zabbix اضافه مي كنيد ، از اين به عنوان شناسه PSK استفاده خواهيد كرد.
سپس گزينه اي را انتخاب كنيد كه به كليد پيش اشتراك شده قبلي شما اشاره دارد. گزينه TLSPSKFile را بيابيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSPSKFile
# Full pathname of a file containing the pre-shared key.
#
# Mandatory: no
# Default:
# TLSPSKFile=
…

TLSPSKFile = را حذف كنيد و اين متن را اضافه كنيد تا عامل Zabbix را به فايل PSK كه ايجاد كرديد، معرفي كند:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSPSKFile=/etc/zabbix/zabbix_agentd.psk
…

فايل را ذخيره كنيد و ببنديد. اكنون مي توانيد عامل Zabbix را شروع كرده و آن را به گونه اي تنظيم كنيد كه در زمان بوت شروع شود:
⦁ $ sudo systemctl start zabbix-agent
⦁
⦁ $ sudo systemctl enable zabbix-agent

براي محاسبات دقيق ، بررسي كنيد كه عامل Zabbix به درستي اجرا شده است:
⦁ $ sudo systemctl status zabbix-agent
⦁

وضعيت زير را مشاهده خواهيد كرد ، نشان مي دهد عامل در حال اجرا است:
Output
● zabbix-agent.service – Zabbix Agent
Loaded: loaded (/usr/lib/systemd/system/zabbix-agent.service; enabled; vendor preset: disabled)
Active: active (running) since Fri 2019-05-03 06:25:06 UTC; 28s ago
…

عامل براي پيگيري اتصالات از سرور مجازي، پورت 10050 را شنود مي كند. به منظور پيكربندي دسترسي از آدرس هاي IP خاص يا زير شبكه ها ، از قابليت rich rule در firewalld استفاده كنيد:
⦁ $ sudo firewall-cmd –permanent –zone=public –add-rich-rule=’rule family=”ipv4″ source address=”zabbix_server_ip_address/32″ port protocol=”tcp” port=”10050″ accept’
⦁
rich rule ها به شما امكان مي دهند قوانيني پيچيده تر و قابل تنظيم تر firewalld را ايجاد كنيد تا كنترل بيشتري بر فايروال خود داشته باشيد. در اين دستور ، شما يك قاعده اضافه مي كنيد كه ترافيك ipv4 را از مبدأ ، كه به عنوان آدرس IP سرور مجازي Zabbix تعيين كرده ايد ، تا پورت 10050 سرور مجازي CentOS دوم مي پذيرد.
در مرحله بعدي ، Firewalld را دوباره لود كنيد تا قانون جديد را فعال كنيد:
⦁ $ sudo firewall-cmd –reload
⦁
اكنون عامل شما آماده پذيرش اتصالات و ارسال داده به سرور مجازي Zabbix است. اما براي استفاده از آن ، بايد از طريق كنسول وب سرور مجازي به آن پيوند دهيد. در مرحله بعد ، پيكربندي را كامل مي كنيد.
مرحله 6 – اضافه كردن هاست جديد به سرور مجازي Zabbix
نصب يك عامل بر روي سرور مجازي ي كه مي خواهيد نظارت كنيد ، فقط نيمي از روند كار است. هر هاستي كه براي نظارت مي خواهيد نياز به ثبت در سرور مجازي Zabbix دارد، كه مي توانيد اين كار را از طريق رابط وب انجام دهيد.
با رفتن به آدرس http: // zabbix_server_name / zabbix / وارد رابط وب سرور مجازي Zabbix شويد.

هنگامي كه وارد سيستم شده ايد ، در نوار پيمايش بالا بر روي Configuration و سپس Hosts  كليك كنيد. سپس بر روي دكمه Create host در گوشه سمت راست بالاي صفحه كليك كنيد. با اين كار صفحه پيكربندي ميزبان باز مي شود.

نام هاست و آدرس IP را تنظيم كنيد تا نام هاست و آدرس IP سرور مجازي دوم CentOS شما را منعكس نمايد ، سپس هاست را به يك گروه اضافه كنيد. مي توانيد يك گروه موجود ، به عنوان مثال سرور مجازي هاي لينوكس را انتخاب كنيد يا گروه خود را ايجاد كنيد. هاست مي تواند در چند گروه باشد. براي اين كار ، نام گروه موجود يا جديد را در قسمت Groups وارد كرده و از ليست پيشنهادي مقدار مورد نظر را انتخاب كنيد.
پس از افزودن گروه ، بر روي تب Templates كليك كنيد.

Template OS Linux را در قسمت جستجو تايپ كنيد و سپس بلافاصله در زير نوار جستجو روي add كليك كنيد تا اين الگو به هاست اضافه شود.
در مرحله بعد ، به سربرگ Encryption  برويد. PSK  را هم براي اتصال به هاست و هم اتصالات حاصله از هاست انتخاب كنيد و براي اتصالات از سوي هاست، No encryption را uncheck كنيد. سپس PSK identity  را روي PSK 001 قرار دهيد ، كه مقدار تنظيم TLSPSKIdentity عامل Zabbix است كه قبلاً پيكربندي كرده ايد. سپس مقدار PSK را روي كليد توليد شده براي عامل Zabbix تنظيم كنيد. اين چيزي است كه در فايل /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk در دستگاه عامل دخيره شده است.

در آخر ، بر روي دكمه Add در پايين فرم كليك كنيد تا ميزبان ايجاد شود.
ميزبان جديد خود را در اين ليست مشاهده خواهيد كرد. يك دقيقه صبر كنيد و صفحه را مجدد لود كنيد تا برچسب هاي سبز نشان دهند كه همه چيز خوب است و اتصال رمزگذاري شده است.

در صورت داشتن سرور مجازيهاي اضافي كه بايد نظارت شوند ، به هر هاست وارد شويد ، عامل Zabbix را نصب كنيد ، يك PSK توليد كنيد ، عامل را پيكربندي كنيد و با دنبا كردن همان مراحل براي اضافه كردن اولين هاست ، هاست بعدي را به رابط وب اضافه كنيد.
سرور مجازي Zabbix اكنون سرور مجازي دوم CentOS شما را تحت نظر دارد. اكنون ، اعلان هاي ايميل را تنظيم كنيد تا در مورد مشكلات به شما اطلاع داده شود.
مرحله 7 – پيكربندي اعلان هاي ايميل
Zabbix به طور خودكار انواع مختلفي از اعلان ها را پشتيباني مي كند: ايميل ، Jabber ، پيام كوتاه و غيره. همچنين مي توانيد از روش هاي اعلان جايگزين مانند Telegram يا Slack نيز استفاده كنيد. ليست كامل ادغام ها را مي توانيد در اينجا مشاهده كنيد.
ساده ترين روش ارتباطي ايميل است و اين آموزش اعلان ها را براي اين نوع رسانه پيكربندي مي كند.
در نوار پيمايش بالا بر روي Administration ، و سپس Media types كليك كنيد. ليست انواع رسانه ها را مشاهده خواهيد كرد. روي ايميل كليك كنيد.
گزينه هاي SMTP را مطابق تنظيمات ارائه شده توسط سرويس ايميل خود تنظيم كنيد. اين آموزش از ويژگي هاي SMTP Gmail براي تنظيم اعلان هاي ايميل استفاده مي كند. اگر مي خواهيد اطلاعات بيشتري درباره اين تنظيمات داشته باشيد ، به نحوه استفاده از سرور مجازي SMTP Google مراجعه كنيد.
توجه: اگر از تأييد صحت دو مرحله اي با Gmail استفاده مي كنيد ، بايد يك رمزعبور app براي Zabbix توليد كنيد. لازم نيست آن را به خاطر بسپاريد ، فقط بايد يك بار رمز عبور برنامه را هنگام تنظيم وارد كنيد. در مركز راهنمايي Google دستورالعملهايي درباره نحوه توليد اين رمز عبور پيدا خواهيد كرد.

همچنين مي توانيد قالب پيام — html يا متن ساده را انتخاب كنيد. در آخر ، بر روي دكمه Update در پايين فرم كليك كنيد تا پارامترهاي ايميل به روز شود.

اكنون يك كاربر جديد ايجاد كنيد. در نوار پيمايش بالا روي Administrator و سپس Users كليك كنيد. ليست كاربران را مشاهده خواهيد كرد. سپس بر روي دكمه Create user در گوشه سمت راست بالاي صفحه كليك كنيد. با اين كار صفحه پيكربندي كاربر باز مي شود.

نام كاربري جديد را در قسمت Alias ​​وارد كرده و رمزعبور جديدي تنظيم كنيد. در مرحله بعد كاربر را به گروه administrator اضافه كنيد. Zabbix administrators را در قسمت Groups تايپ كرده و آن را از ليست پيشنهادي انتخاب كنيد.
پس از افزودن گروه ، بر روي تب Media كليك كرده و روي لينك Add كه زير آن خط كشيده شده كليك كنيد. يك پنجره pop-up مشاهده خواهيد كرد.

آدرس ايميل خود را در قسمت Send to وارد كنيد. مي توانيد بقيه گزينه ها را روي مقادير پيش فرض بگذاريد. براي ارسال ، روي دكمه add در پايين كليك كنيد.
اكنون به سربرگ Permissions  برويد.Zabbix Super Admin را از منوي كشويي نوع كاربر انتخاب كنيد.
در آخر ، بر روي دكمه Add در پايين فرم كليك كنيد تا كاربر ايجاد شود.
اكنون بايد اعلان ها را فعال كنيد. بر روي تب Configuration  و سپس Actions  در نوار پيمايش بالا كليك كنيد. عملكردي از پيش تنظيم شده را مشاهده خواهيد كرد ، كه وظيفه ارسال اعلان ها به همه ادمين هاي Zabbix را بر عهده دارد. مي توانيد تنظيمات را با كليك روي نام آن بررسي و تغيير دهيد. براي اهداف اين آموزش از پارامترهاي پيش فرض استفاده كنيد. براي فعال كردن اين عمل ، بر روي لينك قرمز Disabled در ستون Status كليك كنيد.
اكنون آماده دريافت هشدار هستيد. در مرحله بعدي ، يك مورد را آزمايش مي كنيد تا تنظيم اعلان خود بررسي نماييد.
مرحله 8 – ايجاد هشدار آزمايشي
در اين مرحله ، براي اطمينان از اتصال همه موارد ، يك هشدار تست توليد مي كنيد. به طور پيش فرض ، Zabbix مقدار فضاي ديسك خالي روي سرور مجازي شما را پيگيري مي كند. به طور خودكار تمام ديسك هاي قرار داده شده را شناسايي ميكند و بررسي هاي مربوطه را اضافه مي كند. اين شناسايي هر ساعت اجرا مي شود ، بنابراين بايد مدت زماني صبر كنيد تا اعلان شروع شود.
يك فايل موقت ايجاد كنيد كه به اندازه كافي بزرگ باشد تا هشدار استفاده از سيستم فايل Zabbix را فعال كند. براي اين كار ، اگر هنوز به سيستم متصل نشده ايد ، به سرور مجازي CentOS دوم خود وارد شويد.
⦁ $ ssh sammy@second_centos_server_ip_address
⦁
در مرحله بعد مشخص كنيد كه چه مقدار فضاي خالي روي سرور مجازي داريد. براي فهميدن مي توانيد از دستور df استفاده كنيد:
⦁ $ df -h
⦁
دستور df ميزان استفاده از فضاي ديسك سيستم فايل شما را گزارش مي كند ، و -h باعث مي شود كه خروجي قابل خواندن باشد. خروجي مانند زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
Filesystem Size Used Avail Use% Mounted on
/dev/vda1 25G 958M 25G 4% /
در اين حالت فضاي آزاد 25 گيگابايت است. فضاي آزاد شما ممكن است متفاوت باشد.
از دستور fallocate استفاده كنيد ، كه به شما امكان مي دهد فضاي اختصاصي را به يك فايل اختصاص بدهيد يا ندهيد، تا فايلي ايجاد كنيد كه بيش از 80٪ فضاي موجود ديسك را داشته باشد. اين كار براي ايجاد هشدار كافي خواهد بود:
⦁ $ fallocate -l 20G /tmp/temp.img
⦁
Zabbix پس از گذشت حدود يك ساعت ، هشداري در مورد ميزان فضاي خالي ديسك ارائه مي كند و عملي را كه پيكربندي كرده ايد ، اجرا مي كند كه پيامي را ارسال خواهد كرد. مي توانيد صندوق ورودي خود را براي دريافت پيام از سرور مجازي Zabbix بررسي كنيد. پيامي مانند خواهيد ديد:
Problem started at 10:49:25 on 2019.05.03
Problem name: Free disk space is less than 20% on volume /
Host: Second Centos Server
Severity: Warning

Original problem ID: 34

همچنين مي توانيد براي مشاهده اطلاعيه و جزئيات آن به سربرگ Monitoring و سپس Dashboard حركت كنيد.

اكنون كه مي دانيد هشدارها كار مي كنند ، فايل موقت ايجاد شده را حذف كنيد تا بتوانيد فضاي ديسك خود را دوباره پس بگيريد:
⦁ $ rm -f /tmp/temp.img
⦁
پس از يك دقيقه Zabbix پيام بازيابي را ارسال مي كند و هشدار از داشبورد اصلي ناپديد مي شود.
نتيجه
در اين آموزش يك راه حل ساده و ايمن براي نظارت تنظيم كرده ايد كه به شما در نظارت بر وضعيت سرور مجازي هاي خود كمك مي كند. اكنون مي تواند مشكلات را به شما هشدار دهد ، و شما اين فرصت را داريد كه فرآيندهاي رخ داده در زيرساخت IT خود را تجزيه و تحليل كنيد.
براي كسب اطلاعات بيشتر درباره راه اندازي زيرساخت هاي نظارت ، نحوه نصب Elasticsearch ، Logstash و Kibana (Elastic Stack) را در CentOS 7 و نحوه جمع آوري معيارهاي زيرساخت با Metricbeat در CentOS 7 را بررسي كنيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجازي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:Elasticsearch, Oracle, TimescaleDB,

، يك سرور مجازي وب Apache با ميزبان هاي مجازي روي سرور مجازي CentOS 7 خود نصب خواهيد كرد.
پيش نيازها
براي تكميل اين راهنما به موارد زير نياز داريد:
• كاربر غير ريشه اي با امتيازات sudo كه با دنبال كردن راهنماي اوليه تنظيم سرور مجازي براي CentOS 7 بر روي سرور مجازي شما پيكربندي شده باشد.
•يك فايروال پايه كه با دنبال كردن مراحل اضافي توصيه شده براي سرور مجازي هاي جديد CentOS 7 ، پيكربندي شده است.
مرحله 1 – نصب Apache
Apache در مخازن پيش فرض نرم افزار CentOS موجود است ، به اين معني كه مي توانيد آن را با مدير بسته yum نصب كنيد.
وقتي كه كاربر sudo غير ريشه در پيش شرط ها پيكربندي شد، فهرست بسته محلي httpd Apache را به روز كنيد تا آخرين تغييرات بالادست را منعكس كند:
⦁ $ sudo yum update httpd
⦁
پس از به روزرساني بسته ها ، بسته Apache را نصب كنيد:
⦁ $ sudo yum install httpd
⦁
پس از تأييد نصب ، yum ، Apache و تمام متعلقات لازم را نصب مي كند.
اگر راهنماي مراحل توصيخ شده اضافي را براي سرور مجازي هاي جديد CentOS 7 كه در بخش پيش نيازها ذكر شد، تكميل كرده باشيد ، فايروال را روي سرور مجازي خود نصب كرده ايد و بايد پورت 80 را باز كنيد تا به Apache امكان ارائه درخواست از طريق HTTP را بدهد. اگر قبلاً اين كار را نكرده ايد ، مي توانيد با فعال كردن سرويس http firewalld با دستور زير اين كار را انجام دهيد:
⦁ $ sudo firewall-cmd –permanent –add-service=http
⦁
اگر قصد داريد Apache را براي ارائه محتوا از طريق HTTPS پيكربندي كنيد ، بهتر است با فعال كردن سرويس https ، پورت 443 را نيز باز كنيد:
⦁ $ sudo firewall-cmd –permanent –add-service=https
⦁

در مرحله بعد ، فايروال را مجدد لود كنيد تا اين قوانين جديد به مرحله اجرا در بيايند:
⦁ $ sudo firewall-cmd –reload
⦁
پس از لود مجدد فايروال ، شما آماده شروع سرويس و بررسي سرور مجازي وب هستيد.
مرحله 2 – بررسي سرور مجازي وب خود
Apache پس از اتمام نصب به طور خودكار در CentOS شروع نمي شود. شما بايد فرايند Apache را بصورت دستي شروع كنيد:
⦁ $ sudo systemctl start httpd
⦁
با دستور زير تأييد كنيد كه اين سرويس در حال اجرا است:
⦁ $ sudo systemctl status httpd
⦁
هنگام اجراي سرويس وضعيت فعال را مشاهده خواهيد كرد:
Output
Redirecting to /bin/systemctl status httpd.service
● httpd.service – The Apache HTTP Server
Loaded: loaded (/usr/lib/systemd/system/httpd.service; enabled; vendor preset: disabled)
Active: active (running) since Wed 2019-02-20 01:29:08 UTC; 5s ago
Docs: man:httpd(8)
man:apachectl(8)
Main PID: 1290 (httpd)
Status: “Processing requests…”
CGroup: /system.slice/httpd.service
├─1290 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
├─1291 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
├─1292 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
├─1293 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
├─1294 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
└─1295 /usr/sbin/httpd -DFOREGROUND
…

همانطور كه از اين خروجي مي بينيد ، به نظر مي رسد اين سرويس با موفقيت شروع شده است. با اين حال ، بهترين راه براي آزمايش ، درخواست يك صفحه از Apache است.
براي تأييد صحت اجراي نرم افزار از طريق آدرس IP خود ، مي توانيد به صفحه فرود پيش فرض Apache دسترسي پيدا كنيد. اگر آدرس IP سرور مجازي خود را نمي دانيد ، مي توانيد آن را چند راه مختلف از خط فرمان دريافت كنيد.
اين دستور را در اعلان فرمان سرور مجازي خود تايپ كنيد:
⦁ $ hostname -I
⦁
اين دستور همه آدرس هاي شبكه ميزبان را نشان مي دهد ، بنابراين چند آدرس IP كه با فاصله جدا شده اند را دريافت خواهيد كرد. مي توانيد هركدام را در مرورگر وب خود امتحان كنيد تا ببينيد كه آيا كار مي كنند.
از طرف ديگر ، مي توانيد از Curl براي درخواست IP خود از icanhazip.com استفاده كنيد ، كه آدرس IPv4 عمومي شما را به عنوان مكان ديگري در اينترنت مشاهده مي كند:
⦁ $ curl -4 icanhazip.com
⦁
هنگامي كه آدرس IP سرور مجازي خود را داريد ، آن را در نوار آدرس مرورگر خود وارد كنيد:
http://your_server_ip
صفحه پيش فرض CentOS 7 Apache را مشاهده خواهيد كرد:

اين صفحه نشان مي دهد كه Apache درست كار مي كند. اين برنامه همچنين شامل برخي از اطلاعات اوليه در مورد فايل هاي مهم Apache و مكان هاي فهرست بندي است. اكنون كه سرويس نصب و راه اندازي شده است ، مي توانيد از دستورات مختلف systemctl براي مديريت سرويس استفاده كنيد.
مرحله 3 – مديريت فرايند Apache
اكنون كه سرور مجازي وب شما فعال و در حال كار است ، اجازه دهيد برخي از دستورات مديريت اصلي را مرور كنيم.
براي متوقف كردن سرور مجازي وب خود ، تايپ كنيد:
⦁ $ sudo systemctl stop httpd
⦁
براي شروع سرور مجازي وب پس از متوقف كردن ، تايپ كنيد:
⦁ $ sudo systemctl start httpd
⦁
براي متوقف كردن و شروع مجدد سرويس ، تايپ كنيد:
⦁ $ sudo systemctl restart httpd
⦁
اگر به سادگي تغييرات پيكربندي را انجام مي دهيد ، Apache اغلب مي تواند بدون افت اتصالات مجدد لود شود. براي انجام اين كار ، از اين دستور استفاده كنيد:
⦁ $ sudo systemctl reload httpd
⦁
به طور پيش فرض ، Apache به گونه اي تنظيم مي شود كه به طور خودكار شروع به كار كند. اگر اين چيزي نيست كه شما مي خواهيد ، با تايپ كردن دستور زير اين رفتار را غيرفعال كنيد:
⦁ $ sudo systemctl disable httpd
⦁
براي فعال كردن مجدد سرويس در هنگام بوت شدن ، اين دستور را تايپ كنيد:
⦁ $ sudo systemctl enable httpd
⦁
با دوباره بوت شدن سرور مجازي ، Apache به طور خودكار شروع مي شود.
پيكربندي پيش فرض براي Apache به سرور مجازي شما امكان ميزباني وب سايت واحد را مي دهد. اگر قصد داريد ميزبان چندين دامنه در سرور مجازي خود باشيد ، بايد هاست هاي مجازي را در سرور مجازي وب Apache خود پيكربندي كنيد.
مرحله 4 – تنظيم هاست هاي مجازي (توصيه مي شود)
هنگام استفاده از وب سرور مجازي Apache ، مي توانيد از هاست هاي مجازي (مشابه بلوك هاي سرور مجازي در Nginx) براي محصور كردن جزئيات پيكربندي و ميزباني بيش از يك دامنه از يك سرور مجازي واحد استفاده كنيد. در اين مرحله دامنه اي به نام example.com را تنظيم مي كنيد ، اما بايد اين را با نام دامنه خود جايگزين كنيد. براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد تنظيم نام دامنه با vpsgol ، به مقدمه ما در vpsgol DNS مراجعه كنيد.
Apache در CentOS 7 داراي يك بلوك سرور مجازي است كه بصورت پيش فرض فعال شده است تا براي ارائه اسناد از ديركتوري / var / www / html پيكربندي شود. اگرچه براي يك سايت واحد به خوبي كار مي كند ، اما اگر ميزبان چندين سايت باشيد ، مي تواند مشكل ساز شود. به جاي تغيير / var / www / html ، يك ساختار دايركتوري را در / var / www براي سايت example.com ايجاد مي كنيد ، در صورت عدم تطابق درخواست كلاينت با هيچ يك از سايت هاي ديگر، / var / www / html را به عنوان دايركتوري پيش فرض قرار ميدهيد.
دايركتوري html را براي example.com به شرح زير بسازيد ، از پرچم -p براي ايجاد ديركتوري هاي لازم استفاده كنيد:
⦁ $ sudo mkdir -p /var/www/example.com/html
⦁

دايركتوري ديگري را براي ذخيره فايل هاي ورود به سايت ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo mkdir -p /var/www/example.com/log
⦁
سپس ، مالكيت دايركتوري html را به متغير محيطي $USER اختصاص دهيد:
⦁ $ sudo chown -R $USER:$USER /var/www/example.com/html
⦁
اطمينان حاصل كنيد كه ريشه وب شما داراي مجوزهاي پيش فرض است:
⦁ $ sudo chmod -R 755 /var/www
⦁
سپس ، با استفاده از vi يا ويرايشگر مورد علاقه خود ، صفحه index.html نمونه را ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo vi /var/www/example.com/html/index.html
⦁
i را فشار دهيد تا به حالت INSERT برويد و نمونه HTML زير را به فايل اضافه كنيد:
/var/www/example.com/html/index.html

Success! The example.com virtual host is working!

با فشردن ESC ، تايپ: wq و فشار دادن ENTER فايل را ذخيره كنيد و ببنديد.
با قرارگيري دايركتوري سايت و فايل درج شده نمونه در جاي خود، تقريباً آماده ساختن فايل هاي هاست مجازي هستيد. فايلهاي هاست مجازي پيكربندي سايتهاي جداگانه شما را مشخص مي كنند و به سرور مجازي وب Apache نشان مي دهند كه چگونه به درخواستهاي دامنه مختلف پاسخ دهد.
قبل از ايجاد هاست مجازي ، بايد يك ديركتوري sites-available ايجاد كنيد تا آنها را ذخيره كنيد. همچنين دايركتوري sites-enabled را ايجاد خواهيد كرد كه به Apache مي گويد يك هاست مجازي آماده خدمت به بازديد كنندگان است. دايركتوري sites-enabled پيوندهاي سمبوليكي را براي هاست هاي مجازي كه مي خواهيم منتشر كنيم ، نگه مي دارد. هر دو ديركتوري را با دستور زير ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo mkdir /etc/httpd/sites-available /etc/httpd/sites-enabled
⦁

در مرحله بعد ، به Apache مي گوييد كه در دايركتوري sites-enabled به دنبال هاست هاي مجازي باشد. براي انجام اين كار ، فايل پيكربندي اصلي Apache را ويرايش كنيد و خطي را اضافه كنيد كه يك ديركتوري اختياري براي فايل هاي پيكربندي اضافي را اعلام مي كند:
⦁ $ sudo vi /etc/httpd/conf/httpd.conf
⦁
اين خط را به انتهاي فايل اضافه كنيد:
IncludeOptional sites-enabled/*.conf

پس از اتمام افزودن آن خط ، فايل را ذخيره كنيد و ببنديد. اكنون كه دايركتوري هاي هاست مجازي خود را در اختيار داريد ، فايل هاست مجازي خود را ايجاد خواهيد كرد.
با ايجاد يك فايل جديد در ديركتوري sites-available شروع كنيد:
⦁ $ sudo vi /etc/httpd/sites-available/example.com.conf
⦁
بلوك پيكربندي زير را اضافه كنيد ، و دامنه example.com را به نام دامنه خود تغيير دهيد:
/etc/httpd/sites-available/example.com.conf

ServerName www.example.com
ServerAlias example.com
DocumentRoot /var/www/example.com/html
ErrorLog /var/www/example.com/log/error.log
CustomLog /var/www/example.com/log/requests.log combined

اين كار به Apache مي گويد كه كجا مستقيماً ريشه اي را كه اسناد وب در دسترس را نگه مي دارد ، پيدا كند. همچنين به Apache مي گويد خطا و ورود هاي درخواست مربوط به اين سايت خاص را كجا ذخيره كند.
پس از اتمام فايل را ذخيره كنيد و ببنديد.
اكنون كه فايلهاي هاست مجازي را ايجاد كرده ايد ، آنها را فعال خواهيد كرد تا Apache بداند كه مي تواند آنها را در اختيار بازديد كنندگان قرار دهد. براي انجام اين كار ، براي هر هاست مجازي در ديركتوري sites-enabled ، يك لينك نمادين ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo ln -s /etc/httpd/sites-available/example.com.conf /etc/httpd/sites-enabled/example.com.conf
⦁

ميزبان مجازي شما اكنون پيكربندي شده و آماده ارائه مطالب است. قبل از راه اندازي مجدد سرويس Apache ، مطمئن شويد كه SELinux رويكرد هاي صحيحي را براي هاست هاي مجازي شما اعمال كرده است.
مرحله 5 – تنظيم مجوزهاي SELinux براي هاست هاي مجازي (توصيه مي شود)
SELinux به گونه اي پيكربندي شده است تا با پيكربندي پيش فرض Apache كار كند. از آنجا كه دايركتوري ورود به سيستم سفارشي را در فايل پيكربندي هاست مجازي تنظيم كرده ايد ، در صورت تلاش براي شروع سرويس Apache ، خطايي دريافت خواهيد كرد. براي رفع اين مشكل ، بايد رويكردهاي SELinux را به روز كنيد تا Apache بتواند در فايل هاي لازم بنويسد. SELinux باعث افزايش امنيت در محيط CentOS 7 شما مي شود ، بنابراين توصيه نمي شود كه ماژول هسته را به طور كامل غيرفعال كنيد.
روش هاي مختلفي براي تنظيم رويكردها بر اساس نياز محيط شما وجود دارد ، زيرا SELinux به شما امكان مي دهد سطح امنيتي خود را شخصي سازي كنيد. اين مرحله شامل دو روش تنظيم خط مشي Apache خواهد بود: جهاني و در يك ديركتوري خاص. تنظيم رويكرد در دايركتوري ها ايمن تر است ، و بنابراين رويكرد توصيه شده است.
تنظيم رويكردهاي Apache به صورت جهاني
تنظيم رويكرد Apache به صورت جهاني به SELinux مي گويد كه با استفاده از دوبايتي httpd_unified ، با تمام مراحل Apache را به طور يكسان رفتار كند. اگرچه اين رويكرد راحت تر است ، اما كنترل مشابه با رويكردي كه روي يك فايل يا ديركتوري تمركز دارد را به شما نمي دهد.
دستور زير را براي تنظيم رويكرد جهاني Apache اجرا كنيد:
⦁ $ sudo setsebool -P httpd_unified 1
⦁
دستور setsebool مقادير بولي SELinux را تغيير مي دهد. پرچم -P مقدار زمان بوت را به روز مي كند ، و اين تغيير در ريبوت ادامه مي يابد. httpd_unified مقدار بولي است كه به SELinux مي گويد با تمام مراحل Apache به يك نوع رفتار كند ، بنابراين شما آن را با مقدار 1 فعال مي كنيد.
تنظيم رويكردهاي Apache در يك دايركتوري
تنظيم مجوزهاي SELinux به صورت جداگانه براي ديركتوري /var/www/example.com/log به شما امكان كنترل بيشتر روي رويكرد هاي Apache را مي دهد ، اما ممكن است به نگهداري بيشتري نيز نياز داشته باشد. از آنجا كه اين گزينه رويكرد هاي تنظيم جهاني نيست ، لازم است به طور دستي نوع متن را براي هر ديركتوري جديد وارد كنيد كه در تنظيمات هاست مجازي شما مشخص شده است.
ابتدا نوع محتوايي را كه SELinux به ديركتوري /var/www/example.com/log داده است بررسي كنيد:
⦁ $ sudo ls -dZ /var/www/example.com/log/
⦁
اين دستور محتواي SELinux ديركتوري را ليست و چاپ مي كند. خروجي مشابه زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
drwxr-xr-x. root root unconfined_u:object_r:httpd_sys_content_t:s0 /var/www/example.com/log/

محتواي فعلي httpd_sys_content_t است ، كه به SELinux مي گويد فرآيند Apache فقط مي تواند فايل هاي ايجاد شده در اين ديركتوري را بخواند. در اين آموزش ، نوع متن ديركتوري /var/www/example.com/log را به آدرس httpd_log_t تغيير مي دهيد كه به Apache امكان مي دهد فايل هاي ورود به سيستم برنامه وب را توليد و پيوست كند:
⦁ $ sudo semanage fcontext -a -t httpd_log_t “/var/www/example.com/log(/.*)?”
⦁
در مرحله بعدي ، از دستور restorecon براي اعمال اين تغييرات استفاده كنيد و آنها را در ريبوت ادامه دهيد:
⦁ $ sudo restorecon -R -v /var/www/example.com/log
⦁
پرچم -R اين دستور را به صورت بازگشتي اجرا مي كند ، به اين معني كه هر فايل موجود را براي استفاده از متن جديد به روز مي كند. پرچم -v تغييرات محتوايي را كه فرمان انجام داده را چاپ مي كند. خروجي زير را مشاهده مي كنيد كه تغييرات را تأييد ميكند:
Output
restorecon reset /var/www/example.com/log context unconfined_u:object_r:httpd_sys_content_t:s0->unconfined_u:object_r:httpd_log_t:s0

براي ديدن تغييرات مي توانيد يك بار ديگر محتوا را فهرست كنيد:
⦁ $ sudo ls -dZ /var/www/example.com/log/
⦁
خروجي نوع متن به روز شده را منعكس مي كند:
Output
drwxr-xr-x. root root unconfined_u:object_r:httpd_log_t:s0 /var/www/example.com/log

اكنون كه ديركتوري /var/www/example.com/log از نوع httpd_log_t استفاده مي كند ، آماده آزمايش پيكربندي هاست مجازي خود هستيد.
مرحله 6 – آزمايش هاست مجازي (توصيه مي شود)
پس از به روزرساني متن SELinux با هر روش ، Apache مي تواند به روي ديركتوري /var/www/example.com/log بنويسد. اكنون مي توانيد سرويس Apache را با موفقيت مجدداً راه اندازي كنيد:
⦁ $ sudo systemctl restart httpd
⦁
محتويات ديركتوري /var/www/example.com/log را فهرست كنيد تا ببينيد آيا Apache فايلهاي ورود را ايجاد كرده است:
⦁ $ ls -lZ /var/www/example.com/log
⦁
خواهيد ديد كه Apache قادر به ايجاد فايل هاي error.log و requests.log مشخص شده در پيكربندي هاست مجازي است:
Output
-rw-r–r–. 1 root root 0 Feb 26 22:54 error.log
-rw-r–r–. 1 root root 0 Feb 26 22:54 requests.log

اكنون كه هاست مجازي خود را تنظيم كرده و مجوزهاي SELinux را به روز كرده ايد ، Apache اكنون نام دامنه شما را ارائه مي دهد. مي توانيد با رفتن به http://example.com ، جايي كه بايد چيزي شبيه به اين را مشاهده كنيد ، اين كار را آزمايش كنيد:

اين امر تأييد مي كند كه هاست مجازي شما با موفقيت پيكربندي شده و محتوا را ارائه ميكند. مراحل 4 و 5 را تكرار كنيد تا هاست مجازي جديدي با مجوز SELinux براي دامنه هاي بعدي ايجاد كنيد.
نتيجه
در اين آموزش وب سرور مجازي Apache را نصب و مديريت كرده ايد. اكنون كه سرور مجازي وب خود را نصب كرده ايد ، براي نوع محتوايي كه مي توانيد ارائه كنيد و فناوري هايي كه مي توانيد براي ايجاد يك تجربه غني تر استفاده نماييد ، گزينه هاي بسياري را خواهيد داشت.
اگر مي خواهيد يك برنامه كاربردي كامل تر ايجاد كنيد ، مي توانيد مقاله نحوه پيكربندي پشته LAMP در CentOS 7 را مطالعه كنيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجازي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:Apache,

يك نرم افزار مانيتورينگ منبع باز براي شبكه ها و برنامه ها است. اين برنامه نظارت بر هزاران معيار (metricها) جمع آوري شده از سرور مجازي ها ، ماشين هاي مجازي ، دستگاه هاي شبكه و برنامه هاي وب را در زمان واقعي ارائه مي دهد. اين معيارها به شما كمك مي كند تا سلامت فعلي زيرساخت IT خود را تعيين كنيد و قبل از شكايت مشتريان مشكلات سخت افزار يا اجزاي نرم افزاري را تشخيص دهيد. اطلاعات مفيد در يك پايگاه داده ذخيره مي شود ، بنابراين مي توانيد داده ها را با گذشت زمان تجزيه و تحليل كرده و كيفيت خدمات ارائه شده را بهبود بخشيد ، يا براي ارتقاء برنامه هاي خود تصميم گيري كنيد.
Zabbix از گزينه هاي مختلفي براي جمع آوري معيارها استفاده مي كند ، از جمله آن مي توان به نظارت بدون عامل بر خدمات كاربر و معماري كلاينت-سرور مجازي اشاره كرد. براي جمع آوري متريك سرور مجازي ، از يك عامل كوچك در سرويس گيرنده تحت نظارت براي جمع آوري داده ها و ارسال آن به سرور مجازي Zabbix استفاده مي كند. Zabbix از ارتباط رمزگذاري شده بين سرور مجازي و كلاينت هاي متصل پشتيباني مي كند ، بنابراين هنگام گذر از شبكه هاي ناايمن ، از داده هاي شما محافظت مي شود.
سرور مجازي Zabbix داده هاي خود را در يك پايگاه داده رابطه اي ايجاد مي كند كه توسط MySQL ، PostgreSQL يا Oracle تهيه مي شود. همچنين مي توانيد داده هاي تاريخي را در پايگاه هاي داده nosql مانند Elasticsearch و TimescaleDB ذخيره كنيد. Zabbix يك رابط وب فراهم مي كند تا بتوانيد داده ها را مشاهده كرده و تنظيمات سيستم را پيكربندي كنيد.
در اين آموزش دو ماشين پيكربندي خواهيد كرد. يكي به عنوان سرور مجازي پيكربندي مي شود و ديگري به عنوان كلاينت كه بر آن نظارت مي كنيد. سرور مجازي از يك پايگاه داده MySQL براي ضبط داده هاي مانيتورينگ استفاده مي كند و از Apache براي سرويس رابط وب استفاده مي شود.
پيش نيازها
براي دنبال كردن اين آموزش ، به موارد زير نياز داريد:
• دو سرور مجازي Ubuntu 18.04 كه طبق مقاله نحوه راه اندازي سرور مجازي اوليه با Ubuntu 18.04 تنظيم شده باشد ، و شامل يك كاربر غير ريشه با امتيازات sudo و فايروال پيكربندي شده با ufw باشد. روي يك سرور مجازي ، Zabbix را نصب مي كنيد. اين آموزش به اين سرور مجازي، سرور مجازي Zabbix خواهد گفت. در واقع سرور مجازي دوم شما را كنترل مي كند. به اين سرور دوم، سرور دوم Ubuntu 18.04 گفته مي شود.
• سرور مجازي ي كه Zabbix را اجرا ميكند، به نصب Apache ، MySQL و PHP نياز دارد. اين لينك را دنبال كنيد تا اين موارد را روي سرور Zabbix پيكربندي كنيد.
علاوه بر اين ، از آنجا كه شما از سرور مجازي Zabbix براي دسترسي به اطلاعات با ارزش در مورد زيرساخت هاي خود استفاده مي كنيد كه نمي خواهيد كاربران غيرمجاز به آنها دسترسي پيدا كنند ، مهم است كه با نصب گواهي TLS / SSL ، سرور مجازي خود را ايمن نگه داريد. اين كار اختياري است اما به شدت توصيه ميشود. براي به دست آوردن گواهينامه رايگان TLS / SSL مي توانيد راهنماي Let’s Encrypt on Ubuntu 18.04 را دنبال كنيد.
مرحله 1 – نصب سرور مجازي Zabbix
ابتدا بايد Zabbix را روي سرور مجازي ي كه MySQL ،Apache و PHP را نصب كرده ايد ، نصب كنيد. به عنوان كاربر غير ريشه خود به اين دستگاه وارد شويد:
⦁ $ ssh sammy@zabbix_server_ip_address
⦁

Zabbix در مدير بسته Ubuntu موجود است ، اما قديمي است ، بنابراين از مخزن رسمي Zabbix براي نصب آخرين نسخه پايدار استفاده كنيد. بسته تنظيمات را دانلود و نصب كنيد:
⦁ $ wget https://repo.zabbix.com/zabbix/4.2/ubuntu/pool/main/z/zabbix-release/zabbix-release_4.2-1+bionic_all.deb
⦁
⦁ $ sudo dpkg -i zabbix-release_4.2-1+bionic_all.deb

خروجي زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
Selecting previously unselected package zabbix-release.
(Reading database … 61483 files and directories currently installed.)
Preparing to unpack zabbix-release_4.2-1+bionic_all.deb …
Unpacking zabbix-release (4.2-1+bionicc) …
Setting up zabbix-release (4.2-1+bionicc) …

فهرست بسته را به روز كنيد تا مخزن جديد را شامل شود:
⦁ $ sudo apt update
⦁
سپس سرور مجازي Zabbix و Web Frontend را با پشتيباني پايگاه داده MySQL نصب كنيد:
⦁ $ sudo apt install zabbix-server-mysql zabbix-frontend-php
⦁
همچنين ، عامل Zabbix را نصب كنيد ، كه به شما امكان مي دهد اطلاعات مربوط به وضعيت سرور مجازي Zabbix را جمع آوري كنيد.
⦁ $ sudo apt install zabbix-agent
⦁
قبل از استفاده از Zabbix ، بايد يك بانك اطلاعاتي را تنظيم كنيد تا داده هايي را كه سرور مجازي Zabbix از عاملين خود جمع آوري خواهد كرد ، نگه داريد. مي توانيد اين كار را در مرحله بعدي انجام دهيد.
مرحله 2 – پيكربندي پايگاه داده MySQL براي Zabbix
بايد يك پايگاه داده MySQL جديد ايجاد كرده و آن را با برخي از اطلاعات اصلي پر كنيد تا براي Zabbix مناسب باشد. همچنين يك كاربر خاص براي اين بانك اطلاعات ايجاد خواهيد كرد تا Zabbix با حساب ريشه وارد MySQL نشود.
به عنوان كاربر ريشه با استفاده از رمز ريشه كه هنگام نصب سرور مجازي MySQL تنظيم كرده ايد وارد شويد
⦁ $ mysql -uroot -p
⦁
پايگاه داده Zabbix را با پشتيباني كاراكتر UTF-8 ايجاد كنيد:
⦁ Mysql> create database zabbix character set utf8 collate utf8_bin;
⦁
سپس كاربري ايجاد كنيد كه سرور مجازي Zabbix از آن استفاده كند ، به آن دسترسي به پايگاه داده جديد را بدهيد و رمز عبور را براي كاربر تنظيم كنيد:
⦁ Mysql> grant all privileges on zabbix.* to zabbix@localhost identified by ‘your_zabbix_mysql_password’;
⦁
سپس اين مجوزهاي جديد را اعمال كنيد:
⦁ Mysql>flush privileges;
⦁
اين امر از كاربر و بانك اطلاعاتي مراقبت ميكند. از كنسول پايگاه داده خارج شويد:
⦁ Mysql>quit;
⦁
در مرحله بعد ، طرح و داده هاي اوليه را وارد كنيد. نصب Zabbix فايلي را در اختيارتان قرار مي دهد.
براي تنظيم شماتيك و وارد كردن داده ها به پايگاه داده zabbix ، دستور زير را اجرا كنيد. ازzcat  استفاده كنيد چرا كه اطلاعات موجود در فايل ، فشرده است.
⦁ $ zcat /usr/share/doc/zabbix-server-mysql/create.sql.gz | mysql -uzabbix -p zabbix
⦁
رمزعبور را براي كاربر zabbix MySQL كه هنگام درخواست از شما پيكربندي كرديد وارد نماييد.
در صورت موفقيت، اين فرمان خطايي به همراه نخواهد داشت. اگر خطاي ERROR 1045 (28000): Access denied for userzabbix@’localhost’ (using password: YES) را مشاهده كرديد ، مطمئن شويد كه از رمز عبور براي كاربر zabbix استفاده كرده ايد و نه كاربر root.
به منظور استفاده سرور مجازي Zabbix از اين پايگاه داده ، بايد گذرواژه پايگاه داده را در فايل پيكربندي سرور مجازي Zabbix تنظيم كنيد. فايل پيكربندي را در ويرايشگر متن مورد نظر خود باز كنيد. اين آموزش از nano استفاده مي كند:
⦁ $ sudo nano /etc/zabbix/zabbix_server.conf
⦁
به دنبال قسمت زير در فايل باشيد:
/etc/zabbix/zabbix_server.conf
### Option: DBPassword
# Database password. Ignored for SQLite.
# Comment this line if no password is used.
#
# Mandatory: no
# Default:
# DBPassword=
اين نظرات در فايل، نحوه اتصال به پايگاه داده را توضيح مي دهد. بايد مقدار DBPassword را در فايل براي كاربر پايگاه داده خود تنظيم كنيد . براي پيكربندي پايگاه داده، اين خط را زير كامنت ها اضافه كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_server.conf
…
DBPassword=your_zabbix_mysql_password

اگر از nano استفاده مي كنيد با فشار دادن CTRL + X و سپس Y و ENTER، zabbix_server.conf را ذخيره كرده و ببنديد .
اين امر از پيكربندي سرور مجازي Zabbix مراقبت ميكند. در مرحله بعد ، براي كاركرد صحيح رابط وب Zabbix اصلاحاتي را در تنظيمات PHP ايجاد خواهيد كرد.
مرحله 3 – پيكربنديPHP براي Zabbix
رابط وب Zabbix به زبان PHP نوشته شده است و به برخي تنظيمات ويژه سرور مجازي PHP احتياج دارد. مراحل نصب Zabbix يك فايل پيكربندي Apache ايجاد كرد كه شامل اين تنظيمات است. در ديركتوري /etc/zabbix قرار دارد و به طور اوتوماتيك توسط Apache لود ميشود. شما بايد تغيير كوچكي در اين فايل ايجاد كنيد ، بنابراين آن را با دستور زير باز كنيد:
⦁ $ sudo nano /etc/zabbix/apache.conf
⦁
اين فايل شامل تنظيمات PHP است كه شرايط لازم براي رابط وب Zabbix را برآورده مي كند. با اين حال ، تنظيم منطقه زماني به طور پيش فرض باطل مي شود. براي اينكه مطمئن شويد Zabbix از زمان صحيح استفاده مي كند ، بايد منطقه زماني مناسب را تنظيم كنيد.
/etc/zabbix/apache.conf
…

php_value max_execution_time 300
php_value memory_limit 128M
php_value post_max_size 16M
php_value upload_max_filesize 2M
php_value max_input_time 300
php_value always_populate_raw_post_data -1
# php_value date.timezone Europe/Riga

خط منطقه زماني كه در بلوك كد قبلي هايلايت شده است را باطل كنيد و آن را به منطقه زماني خود تغيير دهيد. مي توانيد از اين ليست از مناطق زماني پشتيباني شده استفاده نماييد تا يك ليست مناسب براي خود پيدا كنيد. سپس فايل را ذخيره كنيد و ببنديد.
اكنون Apache را مجدداً راه اندازي كنيد تا اين تنظيمات جديد اعمال شود:
⦁ $ sudo systemctl restart apache2
⦁
اكنون مي توانيد سرور مجازي Zabbix را شروع كنيد.
⦁ $ sudo systemctl start zabbix-server
⦁
سپس بررسي كنيد كه آيا سرور مجازي Zabbix به درستي كار مي كند:
⦁ $ sudo systemctl status zabbix-server
⦁
وضعيت زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
● zabbix-server.service – Zabbix Server
Loaded: loaded (/lib/systemd/system/zabbix-server.service; disabled; vendor preset: enabled)
Active: active (running) since Fri 2019-04-05 08:50:54 UTC; 3s ago
Process: 16497 ExecStart=/usr/sbin/zabbix_server -c $CONFFILE (code=exited, status=0/SUCCESS)
…
سرانجام ، سرور مجازي را فعال كنيد تا در زمان بوت شروع شود:
⦁ $ sudo systemctl enable zabbix-server
⦁
سرور مجازي تنظيم شده و به بانك اطلاعاتي وصل مي شود. سپس ، ظاهر وب را تنظيم كنيد.
توجه: همانطور كه در بخش پيش نيازها ذكر شد ، توصيه مي شود SSL / TLS را روي سرور مجازي خود فعال كنيد. براي بدست آوردن يك گواهينامه رايگان SSL براي Apache در Ubuntu 18.04 مي توانيد هم اكنون اين آموزش را دنبال كنيد. پس از اخذ گواهينامه هاي SSL / TLS مي توانيد دوباره به اين مرحله برگرديد و اين آموزش را ادامه دهيد.

مرحله 4 – پيكربندي تنظيمات رابط وب Zabbix
رابط وب به شما امكان مي دهد گزارش ها را مشاهده كنيد و ميزبان هايي را كه مي خواهيد تحت نظارت قرار دهيد اضافه نماييد ، اما قبل از استفاده از آن نياز به تنظيمات اوليه دارد. مرورگر خود را راه اندازي كنيد و به آدرس http: // zabbix_server_name / zabbix / برويد. در صفحه اول يك پيام خوش آمديد مشاهده خواهيد كرد. براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
در صفحه بعدي ، جدول را مشاهده خواهيد كرد كه ليست تمامي پيش نيازهاي اجراي Zabbix را نشان مي دهد.

همه مقادير موجود در اين جدول بايد ok باشد ، بنابراين تأييد كنيد كه هستند. حتماً تا پايين صفحه رفته و همه پيش نيازها را نگاه كنيد. هنگامي كه تأييد كرديد كه همه چيز آماده است ، براي ادامه روي next step كليك كنيد.
صفحه بعدي اطلاعات اتصال داده را مي پرسد.

به سرور مجازي Zabbix در مورد بانك اطلاعاتي خود آگاهي داديد ، اما رابط وب Zabbix براي مديريت هاست و خواندن داده نيز به دسترسي به بانك اطلاعاتي احتياج دارد. بنابراين اعتبارات MySQL را كه در مرحله 2 پيكربندي كرده ايد وارد كنيد و براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
در صفحه بعدي مي توانيد گزينه ها را روي مقادير پيش فرض آنها قرار دهيد.

name اختياري است. در صورت داشتن چندين سرور مجازي نظارت ، از آن در رابط وب استفاده مي شود. براي ادامه بر روي next step كليك كنيد.
صفحه بعدي خلاصه پيش از نصب را نشان مي دهد تا بتوانيد تأييد كنيد كه همه چيز صحيح است.

بر روي next step كليك كنيد تا به صفحه نهايي برويد.
ستاپ رابط وب اكنون تكميل شده است. اين فرآيند فايل پيكربندي /usr/share/zabbix/conf/zabbix.conf.php را ايجاد مي كند كه مي توانيد در آينده از آنها نسخه پشتيبان تهيه كنيد و استفاده كنيد. براي رفتن به صفحه ورود ، روي Finish كليك كنيد. كاربر پيش فرض Admin و پسورد zabbix است.
قبل از ورود به سيستم ، عامل Zabbix را در دومين سرور مجازي Ubuntu خود تنظيم كنيد.
مرحله 5 – نصب و پيكربندي عامل Zabbix
حال بايد نرم افزار عامل را تنظيم كنيد كه داده هاي مانيتورينگ را به سرور مجازي Zabbix ارسال مي كند.
وارد سرور مجازي Ubuntu دوم شويد:
⦁ $ ssh sammy@second_ubuntu_server_ip_address
⦁
سپس ، دقيقاً مانند سرور مجازي Zabbix ، دستورات زير را براي نصب بسته تنظيمات مخزن اجرا كنيد:
⦁ $ wget https://repo.zabbix.com/zabbix/4.2/ubuntu/pool/main/z/zabbix-release/zabbix-release_4.2-1+bionic_all.deb
⦁
⦁ $ sudo dpkg -i zabbix-release_4.2-1+bionic_all.deb
سپس ، شاخص بسته را به روز كنيد:
⦁ $ sudo apt update
⦁

سپس عامل Zabbix را نصب كنيد:
⦁ $ sudo apt install zabbix-agent
⦁
در حالي كه Zabbix از رمزگذاري مبتني بر گواهي پشتيباني مي كند ، تنظيم مجوز فراتر از محدوده اين آموزش است ، اما مي توانيد از كليدهاي از پيش اشتراكي (PSK) براي برقراري ارتباط بين سرور مجازي و كلاينت استفاده كنيد.
ابتدا يك PSK ايجاد كنيد:
⦁ $ sudo sh -c “openssl rand -hex 32 > /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk”
⦁
كليد را نشان دهيد تا بتوانيد آن را در جايي كپي كنيد. براي پيكربندي هاست به آن احتياج خواهيد داشت.
⦁ $ cat /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk
⦁
كليد چيزي شبيه به اين خواهد بود:
Output
12eb854dea38ac9ee7d1ded2d74cee6262b0a56710f6946f7913d674ab82cdd4

اكنون تنظيمات عامل Zabbix را ويرايش كنيد تا اتصال ايمن آن به سرور مجازي Zabbix تنظيم شود. فايل پيكربندي عامل را در ويرايشگر متن خود باز كنيد:
⦁ $ sudo nano /etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
⦁
هر تنظيماتي درون اين فايل از طريق كامنت هاي آگاهي دهنده در سراسر فايل مستند ميشود ، اما نياز به ويرايش برخي از آنها داريد.
ابتدا بايد آدرس IP سرور مجازي Zabbix را ويرايش كنيد. بخش زير را پيدا كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: Server
# List of comma delimited IP addresses (or hostnames) of Zabbix servers.
# Incoming connections will be accepted only from the hosts listed here.
# If IPv6 support is enabled then ‘127.0.0.1’, ‘::127.0.0.1’, ‘::ffff:127.0.0.1’ are treated equally.
#
# Mandatory: no
# Default:
# Server=

Server=127.0.0.1
…

مقدار پيش فرض را به IP سرور مجازي Zabbix تغيير دهيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
Server=zabbix_server_ip_address
…

در مرحله بعد ، بخشي را پيدا كنيد كه اتصال ايمن به سرور مجازي Zabbix را پيكربندي كرده و پشتيباني از پيش اشتراك گذاري شده كليد را فعال كنيد. بخش TLSConnect را پيدا كنيد ، كه اينگونه به نظر مي رسد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSConnect
# How the agent should connect to server or غير مجاز مي باشد. Used for active checks.
# Only one value can be specified:
# unencrypted – connect without encryption
# psk – connect using TLS and a pre-shared key
# cert – connect using TLS and a certificate
#
# Mandatory: yes, if TLS certificate or PSK parameters are defined (even for ‘unencrypted’ connection)
# Default:
# TLSConnect=unencrypted
…

سپس اين پيوند را براي پيكربندي پشتيباني از كليد پيش اشتراكي اضافه كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSConnect=psk
…

سپس ، بخش TLSAccept را پيدا كنيد ، كه اينگونه خواهد بود :
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSAccept
# What incoming connections to accept.
# Multiple values can be specified, separated by comma:
# unencrypted – accept connections without encryption
# psk – accept connections secured with TLS and a pre-shared key
# cert – accept connections secured with TLS and a certificate
#
# Mandatory: yes, if TLS certificate or PSK parameters are defined (even for ‘unencrypted’ connection)
# Default:
# TLSAccept=unencrypted
…

با افزودن اين خط پيوندهاي ورودي را براي پشتيباني از كليدهاي از پيش اشتراك گذاري پيكربندي كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSAccept=psk
…

سپس بخش TLSPSKIdentity را پيدا كنيد كه اينگونه خواهد بود:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSPSKIdentity
# Unique, case sensitive string used to identify the pre-shared key.
#
# Mandatory: no
# Default:
# TLSPSKIdentity=
…

با افزودن اين خط ، يك نام منحصر به فرد براي شناسايي كليد پيش اشتراكي خود انتخاب كنيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSPSKIdentity=PSK 001
…

هنگامي كه هاست خود را از طريق رابط وب Zabbix اضافه مي كنيد ، از اين به عنوان شناسه PSK استفاده خواهيد كرد.
سپس گزينه اي را انتخاب كنيد كه به كليد پيش اشتراكي قبلي تان اشاره دارد. گزينه TLSPSKFile را بيابيد:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
### Option: TLSPSKFile
# Full pathname of a file containing the pre-shared key.
#
# Mandatory: no
# Default:
# TLSPSKFile=
…

اين خط را اضافه كنيد تا عامل Zabbix به فايل PSK شما اشاره كند:
/etc/zabbix/zabbix_agentd.conf
…
TLSPSKFile=/etc/zabbix/zabbix_agentd.psk
…

فايل را ذخيره كنيد و ببنديد. اكنون مي توانيد عامل Zabbix را مجدداً راه اندازي كنيد و آن را به گونه اي تنظيم كنيد تا در زمان بوت شروع شود:
⦁ $ sudo systemctl restart zabbix-agent
⦁
⦁ $ sudo systemctl enable zabbix-agent

بهتر است بررسي كنيد كه عامل Zabbix به درستي اجرا شده است يا خير:
⦁ $ sudo systemctl status zabbix-agent
⦁

وضعيت زير را مشاهده خواهيد كرد ، نشان مي دهد عامل در حال اجرا است:
Output
● zabbix-agent.service – Zabbix Agent
Loaded: loaded (/lib/systemd/system/zabbix-agent.service; enabled; vendor preset: enabled)
Active: active (running) since Fri 2019-04-05 09:03:04 UTC; 1s ago
…

عامل ، اتصالات حاصله از سرور مجازي را از پورت 10050 گوش مي دهد. UFW را براي برقراري اتصال به اين پورت پيكربندي كنيد:
⦁ $ sudo ufw allow 10050/tcp
⦁
مي توانيد اطلاعات بيشتري در مورد UFW در راهنماي نحوه راه اندازي فايروال با UFW در Ubuntu 18.04 كسب كنيد.
اكنون عامل شما آماده پذيرش اتصالات و ارسال داده به سرور مجازي Zabbix است. اما براي استفاده از آن ، بايد از طريق كنسول وب سرور مجازي به آن پيوند دهيد. در مرحله بعد ، پيكربندي را كامل مي كنيد.
مرحله 6 – اضافه كردن هاست جديد به سرور مجازي Zabbix
نصب يك عامل بر روي سرور مجازي ي كه مي خواهيد نظارت كنيد ، فقط نيمي از روند كار است. هر هاستي كه براي نظارت مي خواهيد نياز به ثبت در سرور Zabbix دارد، كه مي توانيد اين كار را از طريق رابط وب انجام دهيد.
با رفتن به آدرس http: // zabbix_server_name / zabbix / وارد رابط وب سرور مجازي Zabbix شويد.

هنگامي كه وارد سيستم شده ايد ، در نوار پيمايش بالا بر روي Configuration و سپس Hosts  كليك كنيد. سپس بر روي دكمه Create host در گوشه سمت راست بالاي صفحه كليك كنيد. با اين كار صفحه پيكربندي ميزبان باز مي شود.

نام هاست و آدرس IP را تنظيم كنيد تا نام هاست و آدرس IP سرور مجازي دوم Ubuntu شما را منعكس نمايد ، سپس هاست را به يك گروه اضافه كنيد. مي توانيد يك گروه موجود ، به عنوان مثال سرور مجازي هاي لينوكس را انتخاب كنيد يا گروه خود را ايجاد كنيد. هاست مي تواند در چند گروه باشد. براي اين كار ، نام گروه موجود يا جديد را در قسمت Groups وارد كرده و از ليست پيشنهادي مقدار مورد نظر را انتخاب كنيد.
پس از افزودن گروه ، بر روي تب Templates كليك كنيد.

Template OS Linux را در قسمت جستجو تايپ كنيد و سپس بلافاصله در زير نوار جستجو روي add كليك كنيد تا اين الگو به هاست اضافه شود.
در مرحله بعد ، به سربرگ Encryption  برويد. PSK  را هم براي اتصال به هاست و هم اتصالات حاصله از هاست انتخاب كنيد. سپس PSK identity  را روي PSK 001 قرار دهيد ، كه مقدار تنظيم TLSPSKIdentity عامل Zabbix است كه قبلاً پيكربندي كرده ايد. سپس مقدار PSK را روي كليد توليد شده براي عامل Zabbix تنظيم كنيد. اين چيزي است كه در فايل /etc/zabbix/zabbix_agentd.psk در دستگاه عامل ذخيره شده است.

در آخر ، بر روي دكمه Add در پايين فرم كليك كنيد تا ميزبان ايجاد شود.
ميزبان جديد خود را در اين ليست مشاهده خواهيد كرد. يك دقيقه صبر كنيد و صفحه را مجدد لود كنيد تا برچسب هاي سبز نشان دهند كه همه چيز خوب است و اتصال رمزگذاري شده است.

در صورت داشتن سرور مجازي هاي اضافي كه بايد نظارت كنيد ، به هر هاست وارد شويد ، عامل Zabbix را نصب كنيد ، يك PSK توليد كنيد ، عامل را پيكربندي كنيد و سپس همان مراحل اضافه كردن اولين هاست خود را تكرار كنيد، تا هاست را به رابط وب اضافه كنيد.
سرور مجازي Zabbix اكنون سرور مجازي دوم Ubuntu را كنترل مي كند. اكنون ، اعلان هاي ايميل را تنظيم كنيد تا در مورد مشكلات به شما اطلاع داده شود.
مرحله 7 – پيكربندي اعلان هاي ايميل
Zabbix به طور خودكار انواع مختلفي از اعلان ها را پشتيباني مي كند: ايميل ، Jabber ، پيام كوتاه و غيره. همچنين مي توانيد از روش هاي اعلان جايگزين مانند Telegram يا Slack نيز استفاده كنيد. ليست كامل ادغام ها را مي توانيد در اينجا مشاهده كنيد.
ساده ترين روش ارتباطي ايميل است و اين آموزش اعلان ها را براي اين نوع رسانه پيكربندي مي كند.
در نوار پيمايش بالا بر روي Administration ، و سپس Media types كليك كنيد. ليست انواع رسانه ها را مشاهده خواهيد كرد. روي ايميل كليك كنيد.
گزينه هاي SMTP را مطابق تنظيمات ارائه شده توسط سرويس ايميل خود تنظيم كنيد. اين آموزش از ويژگي هاي SMTP Gmail براي تنظيم اعلان هاي ايميل استفاده مي كند. اگر مي خواهيد اطلاعات بيشتري درباره اين تنظيمات داشته باشيد ، به نحوه استفاده از سرور مجازي SMTP Google مراجعه كنيد.
توجه: اگر از تأييد صحت دو مرحله اي با Gmail استفاده مي كنيد ، بايد يك رمزعبور app براي Zabbix توليد كنيد. لازم نيست آن را به خاطر بسپاريد ، فقط بايد يك بار رمز عبور برنامه را هنگام تنظيم وارد كنيد. در مركز راهنمايي Google دستورالعملهايي درباره نحوه توليد اين رمز عبور پيدا خواهيد كرد.

همچنين مي توانيد قالب پيام — html يا متن ساده را انتخاب كنيد. در آخر ، بر روي دكمه Update در پايين فرم كليك كنيد تا پارامترهاي ايميل به روز شود.

اكنون يك كاربر جديد ايجاد كنيد. در نوار پيمايش بالا روي Administrator و سپس Users كليك كنيد. ليست كاربران را مشاهده خواهيد كرد. سپس بر روي دكمه Create user در گوشه سمت راست بالاي صفحه كليك كنيد. با اين كار صفحه پيكربندي كاربر باز مي شود.

نام كاربري جديد را در قسمت Alias ​​وارد كرده و رمزعبور جديدي تنظيم كنيد. در مرحله بعد كاربر را به گروه administrator اضافه كنيد. Zabbix administrators را در قسمت Groups تايپ كرده و آن را از ليست پيشنهادي انتخاب كنيد.
پس از افزودن گروه ، بر روي تب Media كليك كرده و روي لينك Add كه زير آن خط كشيده شده كليك كنيد. يك پنجره pop-up مشاهده خواهيد كرد.

آدرس ايميل خود را در قسمت Send to وارد كنيد. مي توانيد بقيه گزينه ها را روي مقادير پيش فرض بگذاريد. براي ارسال ، روي دكمه add در پايين كليك كنيد.
اكنون به سربرگ Permissions  برويد.Zabbix Super Admin را از منوي كشويي نوع كاربر انتخاب كنيد.
در آخر ، بر روي دكمه Add در پايين فرم كليك كنيد تا كاربر ايجاد شود.
اكنون بايد اعلان ها را فعال كنيد. بر روي تب Configuration  و سپس Actions  در نوار پيمايش بالا كليك كنيد. عملكردي از پيش تنظيم شده را مشاهده خواهيد كرد ، كه وظيفه ارسال اعلان ها به همه ادمين هاي Zabbix را بر عهده دارد. مي توانيد تنظيمات را با كليك روي نام آن بررسي و تغيير دهيد. براي اهداف اين آموزش از پارامترهاي پيش فرض استفاده كنيد. براي فعال كردن اين عمل ، بر روي لينك قرمز Disabled در ستون Status كليك كنيد.
اكنون آماده دريافت هشدار هستيد. در مرحله بعدي ، يك مورد را آزمايش مي كنيد تا تنظيم اعلان خود بررسي نماييد.
مرحله 8 – ايجاد هشدار آزمايشي
در اين مرحله ، براي اطمينان از اتصال همه موارد ، يك هشدار تست توليد مي كنيد. به طور پيش فرض ، Zabbix مقدار فضاي ديسك خالي روي سرور مجازي شما را پيگيري مي كند. به طور خودكار تمام ديسك هاي قرار داده شده را شناسايي ميكند و بررسي هاي مربوطه را اضافه مي كند. اين شناسايي هر ساعت اجرا مي شود ، بنابراين بايد مدت زماني صبر كنيد تا اعلان شروع شود.
يك فايل موقت ايجاد كنيد كه به اندازه كافي بزرگ باشد تا هشدار استفاده از سيستم فايل Zabbix را فعال كند. براي اين كار ، اگر هنوز به سيستم متصل نشده ايد ، به سرور مجازي Ubuntu دوم خود وارد شويد.
⦁ $ ssh sammy@second_ubuntu_server_ip_address
⦁

در مرحله بعد مشخص كنيد كه چه مقدار فضاي خالي روي سرور مجازي داريد. براي اين كار مي توانيد از دستور df استفاده كنيد:
⦁ $ df -h
⦁
دستور df ميزان استفاده از فضاي ديسك سيستم فايل شما را گزارش مي كند ، و -h باعث مي شود كه خروجي قابل خواندن باشد. خروجي مانند زير را مشاهده خواهيد كرد:
Output
Filesystem Size Used Avail Use% Mounted on
/dev/vda1 25G 1.2G 23G 5% /

در اين حالت فضاي آزاد 23 گيگابايت است. فضاي آزاد شما ممكن است متفاوت باشد.
از دستور fallocate استفاده كنيد ، كه به شما امكان مي دهد فضاي اختصاصي را به يك فايل اختصاص بدهيد يا ندهيد، تا فايلي ايجاد كنيد كه بيش از 80٪ فضاي موجود ديسك را داشته باشد. اين كار براي ايجاد هشدار كافي خواهد بود:
⦁ $ fallocate -l 20G /tmp/temp.img
⦁
Zabbix پس از گذشت حدود يك ساعت ، هشداري در مورد ميزان فضاي خالي ديسك ارائه مي كند و عملي را كه پيكربندي كرده ايد ، اجرا مي كند كه پيامي را ارسال خواهد كرد. مي توانيد صندوق ورودي خود را براي دريافت پيام از سرور مجازي Zabbix بررسي كنيد. پيامي مانند خواهيد ديد:
Output
Problem started at 10:37:54 on 2019.04.05
Problem name: Free disk space is less than 20% on volume /
Host: Second Ubuntu server
Severity: Warning

Original problem ID: 34

همچنين مي توانيد براي مشاهده نوتيفيكيشن و جزئيات آن به سربرگ Monitoring و سپس Dashboard برويد.

اكنون كه مي دانيد هشدارها كار مي كنند ، فايل موقت ايجاد شده را حذف كنيد تا بتوانيد فضاي ديسك خود را دوباره پس بگيريد:
⦁ $ rm -f /tmp/temp.img
⦁
پس از يك دقيقه Zabbix پيام بازيابي را ارسال مي كند و هشدار از داشبورد اصلي ناپديد مي شود.
نتيجه
در اين آموزش يك راه حل ساده و ايمن براي نظارت تنظيم كرديد كه به شما در نظارت بر وضعيت سرور مجازي هاي تان كمك مي كند. اكنون مي تواند مشكلات را به شما هشدار دهد ، و شما اين فرصت را داريد كه فرآيندهاي رخ داده در زيرساخت IT خود را تجزيه و تحليل كنيد.
براي كسب اطلاعات بيشتر درباره راه اندازي زيرساخت هاي نظارتي ، راهنماي نحوه نصب Elasticsearch ، Logstash و Kibana (Elastic Stack) در Ubuntu 18.04 و مقاله نحوه جمع آوري معيارهاي زيرساخت با Metricbeat در Ubuntu 18.04 را بررسي كنيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

استفاده از nsh براي دستورات از راه دور اوبونتو 18 –  ميزباني وب سايت با Caddy اوبونتو 18

تنظيم سرور ذخيره سازي آبجكت با استفاده از Minio در اوبونتو 18  –  ضبط و اشتراك گذاري ترمينال با Terminalizer اوبونتو

تنظيم مسيريابي شرطي و پاسخگو با React Router v4  –  ايجاد يك URL كوتاه كننده با Django و GraphQL

يك برنامه رديابي سلامت را با React ،GraphQL و Okta –  ساخت برنامه ******** زمان حقيقي React و GraphQL

به روزرساني فيلترهاي مرتب سازي Angular (زاويه اي) –  با استفاده از React ، Superagent و API اينستاگرام

نحوه ساختن يك برنامه جهاني با Nuxt.js و Django –  دكمه دانلود با ريزتعاملات با CSS ، anime.js و segment.js

نحوه اضافه كردن عكسهاي پيشرفته در Node و Express  –  با Vue ،GraphQL و Apollo Client يك وبلاگ ساخت

يك برنامه SSR با روتر Preact ، Unistore و Preact بسازيد  –  ساخت برنامه هاي وب پيشرونده با Angular

اشكال زدايي JavaScript در توليد با نقشه هاي منبع  –  مي توان با Koa برنامه “سلام جهاني” ساخت

ساختن يك برنامه با Node ، React ، Okta  –   مديريت حالت فرم در React با Redux Form

نحوه تنظيم Laravel ، Nginx و MySQL  –  ارتقاء از AngularJS به Angular با ngUpgrade

استفاده از ويژوال استوديو از راه دور  –  احراز هويت API با JSON Web Tokens و Passport

راه اندازي يك پروژه React با Parcel  –  ايجاد Swiper مانند Netflix را در Vue

ساختن يك ربات تلگرام با Laravel و BotMan  –  استفاده از map، filter، و reduce در جاوااسكريپت

چگونه مي توان موتور جستجوي زمان واقعي را با Vue  –  ساختن سيستم مستندات (Documentation) با Vue و VuePress

استفاده از اشتراك زنده با كد ويژوال استوديو  –  ساخت يك مقياس اندازه گيري قدرت رمز عبور را در React

شروع عملي GraphQL با Node.js و Express  –  ساخت يك برنامه آب و هوا در Django

نحوه نصب Discourse روي Ubuntu 18  –  تأييد رمز عبور با استفاده از درخواست فرم Laravel

نحوه نصب MySQL در CentOS 8  –  استفاده از پسوند PDO PHP براي انجام تراكنش MySQL

نصب و پيكربندي SNMP Daemon و Client در Ubuntu 18  –  نصب Linux، Nginx، MariaDB،PHP در Debian 10

كلمات كليدي خريد سرور

خريد vps – خريد سرور مجازي – خريد سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازي آمريكا – خريدvps – سرور مجازي هلند – فروش سرور مجازي – سرور آمريكا – vps – سرور مجازي انگليس – سرور مجازي آلمان – سرور مجازي كانادا – خريد vps آمريكا – خريد وي پي اس – سرور – خريد سرور مجازي هلند – vps خريد – سرور مجازي فرانسه – سرور مجازي هلند – خريد vps آمريكا – خريد سرور مجازي ارزان هلند – vps – خريد vps هلند – خريد سرور مجازي آمريكا – خريد vps فرانسه – تست vps – سرور مجازي تست – سرور مجازي ويندوز – ارزانترين vps – خريد وي پي اس – vps ارزان – 

برچسب‌ها:Dashboard, Logstash, Metricbeat, Monitoring,